نظریه مشورتی شماره 7/97/3125

نظریه مشورتی شماره 7/97/3125

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/97/3125


شماره نظریه:
7/97/3125

شماره پرونده:
96-168/1-2494

تاریخ نظریه:
1397/11/28

استعلام
با توجه به مهلت های مقرر قانونی در مواد 171-230-343 تبصره 3 ماده 529 همگی از قانون آئین دادرسی کیفری جهت حضور متهم و محکوم علیه در مرجع قضایی: مهلت حضور متهم دردادگاه درجرائمی که وفق مواد 285-306-336-340 قانون موصوف رسیدگی می شود ومهلت حضور محکوم علیه در اجرای احکام کیفری جهت اعمال ماده 500 قانون مذکور چند روز است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا: با عنایت به مواد 340 و 383 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با الحاقات و اصلاحات بعدی مرحله تحقیقات مقدماتی از مرحله دادرسی به معنای اخص تفکیک گردیده است و طرح مستقیم پرونده در دادگاه به معنای نفی مرحله تحقیقات مقدماتی نبوده و مستفاد از قسمت اخیر ماده 341 قانون موصوف این است که در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری مطرح می شود انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه و مطابق مقررات مربوط به این مرحله از رسیدگی صورت می پذیرد و لذا در موارد مذکور در فرض استعلام علی الاصول مقررات مربوط به هر یک از مراحل تحقیقات مقدماتی و دادرسی به معنای اخص از جمله مهلت ها و مواعد قانونی ناظر به هر مرحله حاکمیت داشته و از این حیث تفاوتی بین مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود یا خیر وجود ندارد. ثانیا: اصولا در مواردی که موعد در قانون مشخص نشده باشد لاجرم باید توسط قاضی تعیین شود (موعد قضایی) و ماده 442 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی در راستای همین اصل است بنابراین در مواردی مانند احضار محکوم علیه موضوع ماده 500 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 موعد حضور محکوم علیه باید توسط قاضی تعیین شود. بدیهی است قاضی در فرض سوال رویکرد مقنن در تعیین مهلت پنج روزه برای احضار متهم در ماده 171 قانون اخیرالذکر را برای تعیین موعد حضور محکوم علیه مدنظر قرار می دهد.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 442 - مواعدی را که قانون تعیین نکرده است دادگاه معین خواهد کرد. موعد دادگاه باید به مقداری باشد که انجام امر مورد نظر در آن امکان داشته باشد. موعد به سال یا ماه یا هفته و یا روز تعیین خواهد شد.

مشاهده ماده 442 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 340 ـ جرایم تعزیری درجه هفت و هشت به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود. در این مورد و سایر مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود دادگاه پس از انجام تحقیقات به ترتیب زیر اقدام می کند: الف ـ چنانچه دادگاه خود را صالح به رسیدگی نداند قرار عدم صلاحیت صادر می کند و اگر مورد را از موارد منع یا موقوفی تعقیب بداند حسب مورد اتخاذ تصمیم می کند. ب ـ در غیر موارد مذکور در بند (الف) چنانچه اصحاب دعوی حاضر باشند و درخواست مهلت نکنند دادگاه با تشکیل جلسه رسمی مبادرت به رسیدگی می کند. در صورتیکه اصحاب دعوی حاضر نباشند یا برای تدارک دفاع یا تقدیم دادخواست ضرر و زیان درخواست مهلت کنند دادگاه با اخذ تامین متناسب از متهم وقت رسیدگی را تعیین و مراتب را به اصحاب دعوی و سایر اشخاصی که باید در دادگاه حاضر شوند ابلاغ می کند.

مشاهده ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 383 ـ در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود پس از پایان تحقیقات مقدماتی چنانچه عمل انتسابی جرم محسوب نشود یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد و یا به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد دادگاه حسب مورد قرار منع یا موقوفی تعقیب و در غیر اینصورت قرار رسیدگی صادر می کند.

مشاهده ماده 383 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 500 ـ محکوم علیه برای اجرای رای احضار می شود و در صورت عدم حضور به کفیل یا وثیقه گذار اخطار می شود تا محکوم علیه را برای اجرای رای تسلیم کند. در این صورت قاضی اجرای احکام کیفری می تواند به طور همزمان دستور جلب محکوم علیه را صادر کند. تبصره ـ در صورتی که بیم فرار یا مخفی شدن محکوم علیه باشد قاضی اجرای احکام کیفری می تواند با ذکر دلیل در پرونده از ابتداء دستور جلب محکوم علیه را صادر کند.

مشاهده ماده 500 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM