نظریه مشورتی شماره 7/96/2935

نظریه مشورتی شماره 7/96/2935

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/96/2935


شماره نظریه:
7/96/2935

شماره پرونده:
933-1/861-69

تاریخ نظریه:
1396/11/29

استعلام
با توجه به ماده242 قانون آئین دادرسی کیفری که مدت زمان بازداشت متهم تحت قرارهای تامین منتهی به بازداشت را احصاء نموده و با عنایت به ماده89 قانون مجازات اسلامی مصوب1/2/92 که درباره نوجوانانی که سن آنها در زمان ارتکاب بین 15تا 18 سال تمام شمسی است مجازات ها را مقید به پنج مورد نموده است لذا خواهشمند است اعلام فرمائید آیا حداقل مدت بازداشت این گونه متهمان بلحاظ قیود ماده89 محاسبه می گردد و یا اینکه بر اساس مجازات مندرج در اصل قانون به عنوان مثال اگر نوجوانی17 ساله مرتکب ربودن مال غیر ماده 665 قانون تعزیرات شود آیا حداقل مدت بازداشت وی تحت قرار تامین صادره شش ماه است یا اینکه با توجه به نوع مجازات که از درجه شش می باشد و بند ت ماده89 قانون مجازات را جزای نقدی از یک میلیون ریال تا ده میلیون ریال یا انجام60 تا180 ساعت خدمات عمومی رایگان می داند باید بر اساس حداقل مجازات حبس منطبق تایک میلیون ریال متهم بازداشت باشد.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به اینکه مجازات مقرر در ماده 89 قانون مجازات اسلامی 1392 مجازات قانونی جرایم نوجوانان است بنابراین با توجه به وحدت ملاک مقرر در ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 از حیث حداکثر مدت بازداشت مجازات های مقرر در ماده 89 قانون صدرالذکر ملاک محاسبه می باشد و لذا در فرض استعلام که مجازات قانونی متهم نوجوان (بین 15 تا 18 سال تمام شمسی) که مشمول بند ت ماده 89 قانون مجازات اسلامی 1392 است و مجازات آن پرداخت جزای نقدی از یک میلیون ریال تا ده میلیون ریال یا انجام 60 تا 180 ساعت خدمات عمومی رایگان تعیین شده است مدت بازداشت متهم نوجوان با لحاظ ماده 27 قانون اخیرالذکر با احتساب ایام بازداشت قبلی از حداقل میزان جزای مقرر بیشتر نخواهد بود.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 89 ـ درباره نوجوانانی که مرتکب جرم تعزیری میشوند و سن آنها در زمان ارتکاب بین پانزده تا هجده سال تمام شمسی است مجازات های زیر اجراء می شود: الف ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از دو تا پنج سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه یک تا سه است. ب ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از یک تا سه سال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه چهار است. پ ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از سه ماه تا یک سال یا پرداخت جزای نقدی از ده میلیون (10.000.000) ریال تا چهل میلیون (40.000.000) ریال یا انجام یکصد و هشتاد تا هفتصد و بیست ساعت خدمات عمومی رایگان در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه پنج است. ت ـ پرداخت جزای نقدی از یک میلیون (1.000.000) ریال تا ده میلیون (10.000.000) ریال یا انجام شصت تا یکصد و هشتاد ساعت خدمات عمومی رایگان درمورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه شش است. ث ـ پرداخت جزای نقدی تا یک میلیون (1.000.000) ریال در مورد جرایمی که مجازات قانونی آنها تعزیر درجه هفت و هشت است. تبصره 1 ـ ساعات ارائه خدمات عمومی بیش از چهار ساعت در روز نیست. تبصره 2 ـ دادگاه می تواند با توجه به وضع متهم و جرم ارتکابی به جای صدور حکم به مجازات نگهداری یا جزای نقدی موضوع بندهای (الف) تا (پ) این ماده به اقامت در منزل در ساعاتی که دادگاه معین می کند یا به نگهداری در کانون اصلاح و تربیت در دو روز آخر هفته حسب مورد برای سه ماه تا پنج سال حکم دهد.

مشاهده ماده 89 قانون مجازات اسلامی

ماده 665 ـ هر کس مال دیگری را برباید و عمل او مشمول عنوان سرقت نباشد به حبس از شش ماه تا یک سال محکوم خواهد شد و اگر در نتیجه این کار صدمه ای به مجنی علیه وارد شده باشد به مجازات آن نیز محکوم خواهد شد.

مشاهده ماده 665 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی ـ تعزیرات

ماده 242 ـ هرگاه در جرایم موضوع بندهای (الف) (ب) (پ) و (ت) ماده (302) این قانون تا دو ماه و در سایر جرایم تا یک ماه به علت صدور قرار تامین متهم در بازداشت بماند و پرونده اتهامی او منتهی به تصمیم نهائی در دادسرا نشود بازپرس مکلف به فک یا تخفیف قرار تامین است. اگر علل موجهی برای بقای قرار وجود داشته باشد با ذکر علل مزبور قرار ابقاء و مراتب به متهم ابلاغ می شود. متهم می تواند از این تصمیم ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ به دادگاه صالح اعتراض کند. فک یا تخفیف قرار بدون نیاز به موافقت دادستان انجام می شود و ابقای تامین باید به تایید دادستان برسد و در صورت مخالفت دادستان حل اختلاف با دادگاه صالح است. فک تخفیف یا ابقای بازداشت موقت باید به تایید دادستان برسد و در صورت مخالفت دادستان حل اختلاف با دادگاه صالح است. هرگاه بازداشت متهم ادامه یابد مقررات این ماده حسب مورد هر دو ماه یا هر یک ماه اعمال می شود. به هرحال مدت بازداشت متهم نباید از حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای آن جرم تجاوز کند و در هر صورت در جرایم موجب مجازات سلب حیات مدت بازداشت موقت از دو سال و در سایر جرایم از یکسال تجاوز نمی کند. تبصره 1 ـ نصاب حداکثر مدت بازداشت شامل مجموع قرارهای صادره در دادسرا و دادگاه است و سایر قرارهای منتهی به بازداشت متهم را نیز شامل می شود. تبصره 2 ـ تکلیف بازپرس به اظهارنظر درباره درخواست متهم موضوع ماده (241) این قانون در صورتی است که وفق این ماده نسبت به قرار اظهارنظر نشده باشد.

مشاهده ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM