در برخی از پرونده های طلاق زوجین راجع به حق و حقوق خود توافق کرده وسپس به وکلای خود مستقیما و یا به صورت مع الواسطه وکالت می دهند که با طرح دعوی طلاق به صورت توافقی جدا شوند النهایه چون طبق ماده25 قانون حمایت خانواده مصوب سال91 در طلاق توافقی اخذ نظریه واحد مشاور و مددکاری ضروری است. س: آیا الزاما مددکاری و مشاوره باید با حضور شخص زوجین صورت گیرد و یا وکلای آنان نیز می توانند به واحد مشاوره و مددکاری مراجعه و با ارائه نظریه طلاق توافقی صادر گردد.

اولا: مراجعه به مشاوره در طلاق های توافقی قائم به شخص است و قابل توکیل نیست؛ زیرا مفروض آن است که قانون گذار با پیش بینی نقش مشاور خانواده در دعاوی طلاق در مقام آن بوده تا با مداخله مشاور و استماع نظر و پیشنهادهای وی از سوی زوجین نسبت به حل اختلافات فی ما بین انصراف ایشان از طلاق را تسهیل نماید. بنابراین حتی در فرضی که زوج شخصا اقدام به معرفی وکیل برای اقامه دعوای طلاق توافقی کرده باشد نیز برای انجام مشاوره شخصا باید معرفی شود. ثانیا: با توجه به آنچه که در بند اولا گفته شد معرفی زوجین به مشاوره در فرض سوال تکلیف دادگاه است و مستفاد از ماده 19 قانون حمایت خانواده 1391 و تبصره آن مقنن نظر مرکز مشاوره خانواده را نظر کارشناسی تلقی کرده و جلب نظر کارشناسی یاد شده نیز برابر ماده 25 قانون یاد شده جزو تکالیف دادگاه است و دادگاه بدون انجام آن نمی تواند در ماهیت رای دهد لذا چنانچه در فرض سوال یکی از زوجین از مراجعه به مرکز مشاوره استنکاف کند حسب مورد زوجین یا وکلای ایشان در اثنای دادرسی می توانند تقاضای ادامه رسیدگی بر اساس فرآیند مربوط به طلاق غیرتوافقی را مطرح کنند که در این صورت دادگاه با عنایت به ماده 8 قانون حمایت خانواده 1391 برابر مواد 27 و 28 این قانون رفتار می کند.