با توجه به اطلاق ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1391 اعمال مقررات ماده 3  قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی مصوب 1394 ناظر به مواردی است که زوج مهریه را تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی و یا معادل آن نپرداخته باشد. بنابراین بازداشت زوج در اجرای ماده 3  قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی به علت عدم پرداخت اقساط الباقی مهریه برخلاف قانون مرقوم و بازداشت غیرقانونی محسوب می شود؛ لذا در فرض سوال که وثیقه گذار معادل 110 سکه وثیقه سپرده است موجبی برای حبس محکوم­علیه وجود ندارد و محکوم­علیه باید آزاد گردد و تبصره 1 ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی که سپردن وثیقه معتبر و معادل محکوم­به را شرط خودداری یا آزادی از حبس قرار داده است منصرف از فرض سوال است که امکان بازداشت محکوم­علیه نسبت به مازاد 110 سکه مهریه وجود ندارد و بنابراین ایداع وثیقه معتبر و معادل آن نیز منتفی است