8- اولا در پرونده طلاق چنانچه خواهان خوانده را مجهول المکان معرفی نماید دادگاه مکلف است در اجرای تبصره ماده 8 قانون حمایت خانواده 1391 جهت پیدا کردن آدرس خوانده مجهول المکان از طرق مقتضی اقدام نماید. ثانیا هرگاه رای طلاق به صورت غیابی صادر و صیغه طلاق جاری شده و متعاقبا واخواهی انجام شد؛ دو حالت ذیل متصور است: 1- زوج خواهان طلاق بوده و با توجه به ماده 26 قانون حمایت خانواده 1391 دادگاه نسبت به صدور گواهی عدم امکان سازش اقدام و در اجرای ماده 29 قانون مزبور اجرای طلاق را منوط به تادیه حقوق مالی زوجه نموده و بر همین اساس طلاق اجرا و ثبت گردیده است؛ در این صورت هر چند واخواهی زوجه مورد قبول واقع شود ولی دلیلی بر نقض رای طلاق مزبور با توجه به موارد معنونه و نیز ماده 1133 قانون مدنی وجود ندارد النهایه چنانچه تغییراتی در خصوص حضانت فرزندان مشترک اعمال شود یا حقوقی اضافه بر آنچه که در رای غیابی آمده برای زوجه در نظر گرفته شود بر آن اساس اجرائیه صادر می گردد. 2- چنانچه دادگاه بدوی واخواهی زوج نسبت به حکم طلاق زوجه را قبول نموده و نهایتا حکم مزبور به صورت قطعی نقض شود در این صورت با توجه به ماده 39 قانون اجرای احکام مدنی دادگاه دستور ابطال سند طلاقنامه مربوطه را صادر خواهد نمود و با قطعیت رای صادره در مرحله واخواهی مبنی بر نقض رای غیابی زوجیت سابق استمرار یافته و نیازی به اجرای مجدد صیغه نکاح نمی باشد.