نظریه مشورتی شماره 2613/95/7

نظریه مشورتی شماره 2613/95/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 2613/95/7


شماره نظریه:
2613/95/7

شماره پرونده:
1630-16/9-95

تاریخ نظریه:
1395/10/13

استعلام
با توجه به عدم تشکیل دادگاه خانواده در مرکز استان بوشهر شعبه چهارم دادگاه عمومی حقوقی بوشهر علاوه بر دعاوی حقوقی به دعاوی خانوادگی رسیدگی می کرد لیکن اکنون با توجه به تشکیل دادگاه خانواده در مرکز استان و انتقال قاضی و پرسنل دفتری شعبه چهارم دادگاه عمومی حقوقی بوشهر به دادگاه خانواده آن شهرستان پرونده های حقوقی و خانوادگی آن شعبه نیز از طریق سیستم (سی ام اس) به شعبه خانواده منتقل که ریاست محترم حوزه قضایی با دستور ارجاع پرونده های مذکور به شعبه دادگاه خانواده لذا رسیدگی در دادگاه خانواده ادامه می یافته حال آیا صلاحیت دادگاه خانواده نسبت به دعاوی حقوقی ارجاعی موجه می باشد یا خیر؟ به عبارتی دادگاه خانواده جهت رسیدگی به دعاوی حقوقی سابق مطروحه دارای صلاحیت ذاتی می باشد یا خیر؟ لازم به ذکر است که شعبه چهارم دادگاه عمومی حقوقی بوشهر با وصف فوق بلاتصدی و بلا تکلیف می باشد و این دادگاه فاقد دادرس نیز نمی باشد

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1) اولا: با توجه به مواد 1 2و 4 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 و مواد 2و3 آیین نامه اجرایی قانون مذکور مصوب 27/11/1393 ریاست محترم قوه قضائیه دادگاه خانواده پس از تشکیل مرجع اختصاصی است بنابراین صلاحیت آن ذاتی می باشد و این دادگاه شعبی از دادگاه عمومی حقوقی تلقی نمی شود. ثانیا قائم مقامی دادگاه ها در جایی معنا دارد که یک دادگاه به کلی منحل و دادگاه دیگری جایگزین آن شود مانند آن که در گذشته دادگاه های حقوقی دو منحل و دادگاه عمومی جانشین آن شده است. در فرض استعلام که در یک حوزه قضائی شعبه ای از دادگاه عمومی حقوقی منحل و دادگاه خانواده تشکیل شده است دادگاه اخیرالذکر قائم مقام شعبه دادگاه عمومی حقوقی تلقی نمی گردد و صرف وحدت محل استقرار این دادگاه با شعبه منحل شده از دادگاه عمومی حقوقی و یا استفاده از پرسنل آن موجب ایجاد صلاحیت اضافی برای دادگاه خانواده نیست. 2و3) با توجه به آنچه فوقا بیان شد رییس حوزه قضائی می تواند پرونده¬های مربوط به شعبه عمومی حقوقی منحل شده یا بلاتصدی را به سایر شعب حقوقی ارجاع نماید./

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 1ـ به منظور رسیدگی به امور و دعاوی خانوادگی قوه قضائیه موظف است ظرف سه سال از تاریخ تصویب این قانون در کلیه حوزه های قضائی شهرستان به تعداد کافی شعبه دادگاه خانواده تشکیل دهد. تشکیل این دادگاه در حوزه های قضائی بخش به تناسب امکانات به تشخیص رئیس قوه قضائیه موکول است. تبصره1ـ از زمان اجرای این قانون در حوزه قضائی شهرستانهایی که دادگاه خانواده تشکیل نشده است تا زمان تشکیل آن دادگاه عمومی حقوقی مستقر در آن حوزه با رعایت تشریفات مربوط و مقررات این قانون به امور و دعاوی خانوادگی رسیدگی می کند. تبصره2ـ در حوزه قضائی بخشهایی که دادگاه خانواده تشکیل نشده است دادگاه مستقر در آن حوزه با رعایت تشریفات مربوط و مقررات این قانون به کلیه امور و دعاوی خانوادگی رسیدگی می کند مگر دعاوی راجع به اصل نکاح و انحلال آن که در دادگاه خانواده نزدیکترین حوزه قضائی رسیدگی می شود.

مشاهده ماده 1 قانون حمایت از خانواده

ماده 2ـ دادگاه خانواده با حضور رئیس یا دادرس علی البدل و قاضی مشاور زن تشکیل می گردد. قاضی مشاور باید ظرف سه روز از ختم دادرسی به طور مکتوب و مستدل در مورد موضوع دعوی اظهارنظر و مراتب را در پرونده درج کند. قاضی انشاء کننده رای باید در دادنامه به نظر قاضی مشاور اشاره و چنانچه با نظر وی مخالف باشد با ذکر دلیل نظریه وی را رد کند. تبصره ـ قوه قضائیه موظف است حداکثر ظرف پنج سال به تامین قاضی مشاور زن برای کلیه دادگاههای خانواده اقدام کند و در این مدت می تواند از قاضی مشاور مرد که واجد شرایط تصدی دادگاه خانواده باشد استفاده کند.

مشاهده ماده 2 قانون حمایت از خانواده

ماده 4ـ رسیدگی به امور و دعاوی زیر در صلاحیت دادگاه خانواده است: 1ـ نامزدی و خسارات ناشی از برهم زدن آن 2ـ نکاح دائم موقت و اذن در نکاح 3ـ شروط ضمن عقد نکاح 4ـ ازدواج مجدد 5 ـ جهیزیه 6 ـ مهریه 7ـ نفقه زوجه و اجرت المثل ایام زوجیت 8 ـ تمکین و نشوز 9ـ طلاق رجوع فسخ و انفساخ نکاح بذل مدت و انقضای آن 10ـ حضانت و ملاقات طفل 11ـ نسب 12ـ رشد حجر و رفع آن 13ـ ولایت قهری قیمومت امور مربوط به ناظر و امین اموال محجوران و وصایت در امور مربوط به آنان 14ـ نفقه اقارب 15ـ امور راجع به غایب مفقود الاثر 16ـ سرپرستی کودکان بی سرپرست 17ـ اهدای جنین 18ـ تغییر جنسیت تبصره ـ به دعاوی اشخاص موضوع اصول دوازدهم (12) و سیزدهم (13) قانون اساسی حسب مورد طبق قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم مصوب 31/4/1312 و قانون رسیدگی به دعاوی مطروحه راجع به احوال شخصیه و تعلیمات دینی ایرانیان زرتشتی کلیمی و مسیحی مصوب 3/4/1372 مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیدگی می شود. تصمیمات مراجع عالی اقلیت های دینی مذکور در امور حسبی و احوال شخصیه آنان از جمله نکاح و طلاق معتبر و توسط محاکم قضائی بدون رعایت تشریفات تنفیذ و اجراء می گردد.

مشاهده ماده 4 قانون حمایت از خانواده

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM