احکام صادره از محاکم بعد از قطعیت الی¬الابد معتبر است؛ مگر این که در قوانین برای آن مهلت اجرا تعیین شده باشد. از جمله مواردی که به عنوان مثال از دسته اخیر می¬توان نام برد گواهی عدم امکان سازش برای اجرای صیغه
طلاق به استناد قانون تعیین مهلت اجرای گواهی عدم امکان سازش مصوب سال 1376 است. لذا با وجود این که ممکن است بعد از صدور رای قطعی موجب صدور حکم (مثل نشوز یا عقیم بودن) مرتفع شده باشد با حکمی روبرو هستیم که دارای آثار قانونی است و گذشت زمان مادام که حکم از اعتبار نیفتاده این آثار را از بین نخواهد برد. بنابر مراتب هر زمان زوج قادر است نسبت به ازدواج مجدد به استناد حکم مذکور اقدام کند. بنابراین مفاد صدر نظر اکثریت در نشست قضایی البرز مورد تایید است.