آیا رعایت مصلحت طفل می تواند موجب زایل شـدن حق اولیـای وی شـود؟ به عنوان مثال بین مرد و زنی اختلاف ایجاد شده و منجربه
طلاق می شود. آن ها پسربچه پنج ساله خود را جهت سرپرستی به خانواده دیگری که فاقد فرزند هستند می سپارند و برای آن خانواده حکم سرپرستی و
حضانت صادر می شود. بعد از مدتی زن و شوهر
طلاق گرفته به یکدیگر رجوع می کنند و اگرچه خواهان استرداد فرزند خویش نیستند اما طی دادخواستی به دادگاه خانواده تقاضای ملاقات با طفل خویش را می نمایند. خانواده طفل که هم اکنون سرپرستی وی را عهده دار هستند و از بدو کودکی تاکنون او را نگهداری کرده اند اظهار می دارند طفل تصور می کند که آن ها پدر و مادر واقعی او می باشند که از وی نگهداری می کنند و چنان چه پدر و مادر واقعی طفل بخواهند به طور مرتب با یک برنامه زمان بندی مشخص ملاقات کنند طفل دچار آسیب های روحی و روانی و تزلزل در شخصیت و هویت خویش می شود آیا دادگاه خانواده می تواند با همین استدلال و در جهت رعایت مصلحت طفل حق ملاقات اولیای واقعی طفل را از وی سلب کند؟