نشست قضایی شماره 1398-6541

نشست قضایی شماره 1398-6541

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1398-6541


کد نشست:
1398-6541

تاریخ برگزاری:
1397/09/08

برگزار شده توسط:
استان کردستان/ شهر سقز

موضوع:
مسموع بودن عدول شاکی از رضایت خود در مرجع انتظامی

پرسش:
چنانچه دادگاه در مقام رسیدگی اعتراض به قرار موقوفی تعقیب صادره از دادسرا به لحاظ گذشت شاکی خصوصی در مرجع انتظامی صادر گردیده است و متعاقبا با توجه به عدول شاکی از رضایت خود با این استدلال که عدول از رضایت در مرجع انتظامی و نزد سایر ضابطان دادگستری مسموع می باشد و آن رضایتی که در دفتر رسمی یا در محضر دادگاه اعلام گردد قابل عدول نخواهد بود آیا تصمیم دادگاه مطابق مقررات کیفری بوده است یا خیر؟

نظر هیئت عالی:
نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری شهرستان سقز استان کردستان موجه و مورد تایید است. ضمنا نظریه مشورتی شماره 5805/ 7 مورخ 29/ 6/ 1380 اداره کل حقوقی قوه قضاییه موید استنتاج مرقوم می باشد.

نظر اکثریت:
با عنایت به اصولی کلی و قواعد حاکم بر عقود و قراردادها و حاکمیت اراده افراد مقنن در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 عدول از گذشت را مسموع ندانسته است. زیرا گذشت نیز نوعی توافق طرفین است که چه در قالب عقود معین فرض شود و چه در قالب ماده 10 قانون مدنی باشد برای شاکی که اعلام رضایت نموده است باید به آن پایبند باشد و پذیرش برهم زدن سازش و گذشت را قانون گذار مستندا به ماده 101 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 منع نموده است و با عنایت به اطلاق و مقید نبودن ماده مورد اشاره «گذشت شاکی در مرجع انتظامی نیز مسموع است و اصل بر صحت آن است مگر اینکه با ارایه دلایل موجه خلاف آن ثابت شود. بنابراین لازم نیست گذشت نزد مرجع قضایی اعلام شود- مصدق محمد شرح قانون مجازات اسلامی تهران انتشارات جنگل چاپ هفتم 1393». اداره حقوقی قوه قضاییه نیز به موجب نظر مشورتی شماره 5805/7- 29/06/1380 اعلام نموده است: رضایت نامه تنظیم شده از طرف مامورین انتطامی در حدود وطایف قانونی خود و به مناسبت انجام وظایف شغلی در حین انجام وظیفه سند رسمی محسوب می شود. لذا توجها به سوال مطروحه تصمیم دادگاه خلاف قوانین و مقررات کیفری جاری می باشد.

نظر اقلیت:
تصمیم دادگاه با توجه به شرایط حاکم بر پرونده می تواند درست و دادگاه می تواند به رضایت در مرجع انتظامی ترتیب اثر ندهد و عدول شاکی را مسموع بداند. در نتیجه عدول از رضایت در مرجع انتظامی و نزد سایر ضابطان دادگستری مسموع می باشد.

مبحث:
حقوق جزای عمومی , آیین دادرسی کیفری , جزای اختصاصی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 104 ـ علاوه بر جرایم تعزیری مندرج در کتاب دیات و فصل حد قذف این قانون و جرایمی که به موجب قوانین خاص قابل گذشت می باشند جرایم مندرج در قسمت اخیر ماده (596) و مواد (608) (622) (632) (633) (642) (648) (668) (669) (676) (677) (679) (682) (684) (685) (690) (692) (694) (697) (698) (699) و (700) از کتاب پنجم «تعزیرات» نیز قابل گذشت محسوب میشوند.

مشاهده ماده 104 قانون مجازات اسلامی

ماده 101 ـ گذشت باید منجز باشد و به گذشت مشروط و معلق در صورتی ترتیب اثر داده می شود که آن شرط یا معلق علیه تحقق یافته باشد. همچنین عدول از گذشت مسموع نیست. تبصره 1 ـ گذشت مشروط یا معلق مانع تعقیب رسیدگی و صدور حکم نیست ولی اجرای مجازات در جرایم قابل گذشت منوط به عدم تحقق شرط یا معلق علیه است. در این صورت محکوم علیه با قرار تامین مناسب آزاد می شود. تبصره 2 ـ تاثیر گذشت قیم اتفاقی منوط به تایید دادستان است.

مشاهده ماده 101 قانون مجازات اسلامی

ماده 13 ـ تعقیب امر کیفری که طبق قانون شروع شده است و همچنین اجرای مجازات موقوف نمی شود مگر در موارد زیر: الف ـ فوت متهم یا محکوم علیه ب ـ گذشت شاکی یا مدعی خصوصی در جرایم قابل گذشت پ ـ شمول عفو ت ـ نسخ مجازات قانونی ث ـ شمول مرور زمان در موارد پیش بینی شده در قانون ج ـ توبه متهم در موارد پیشبینی شده در قانون چ ـ اعتبار امر مختوم تبصره 1 ـ درباره دیه مطابق قانون مجازات اسلامی عمل می گردد. تبصره 2 ـ هرگاه مرتکب جرم پیش از صدور حکم قطعی مبتلا به جنون شود تا زمان افاقه تعقیب و دادرسی متوقف می شود. مگر آنکه در جرایم حق الناسی شرایط اثبات جرم به نحوی باشد که فرد مجنون یا فاقد هوشیاری در فرض افاقه نیز نتواند از خود رفع اتهام کند. در این صورت به ولی قیم یا سرپرست قانونی وی ابلاغ می شود که ظرف مهلت پنج روز نسبت به معرفی وکیل اقدام نماید. درصورت عدم معرفی صرف نظر از نوع جرم ارتکابی و میزان مجازات آن وفق مقررات برای وی وکیل تسخیری تعیین می شود و تعقیب و دادرسی ادامه می یابد. (اصلاحی 24/03/1394)

مشاهده ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 10 - قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.

مشاهده ماده 10 قانون مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM