نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1381/08/10

برگزار شده توسط:
استان مازندران/ شهر قائم شهر

موضوع:
طرح دعوای مطالبه مهر در دادگاه محل وقوع عقد

پرسش:
آیا می توان در خصوص مطالبه مهر به استناد ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی در دادگاه محل وقوع عقد طرح دعوا کرد؟

نظر هیئت عالی:
چنان چه مهر مال منقول و به صورت ذمه¬ای تعیین شده باشد از باب آن که چنین مهری از جمله اموال منقول ناشی از عقد و قرارداد تلقی می شود زوجه صرفا به منظور مطالبه مهر مافی القباله خود علاوه بر دادگاه محل اقامت زوج در دادگاه محل وقوع ازدواج هم می تواند مبادرت به طرح دعوا مطالبه مهر نماید.

نظر اکثریت:
مهر دینی است که از تاریخ وقوع عقد نکاح بر ذمه شوهر قرار می گیرد. از آن جا که مهر مال منقول هم می تواند باشد و اطلاق ماده 13 نیز شامل اموال منقول ناشی از عقود و قراردادها می شود در حالتی که مهر مال منقول باشد وفق ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی می توان در دادگاه محل وقوع عقد نکاح طرح دعوا نمود و این از اطلاق ماده فوق که لفظ عقود و قراردادها را به کار برده به راحتی استنباط و فهمیده می شود.

نظر اقلیت:
مهر تعهدی است بر ذمه شوهر که با عقد نکاح ایجاد می شود. دعاوی مربوط به عقد نکاح (که مهر نیز ناشی از آن است) غیرمالی است. از طرفی در ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی به مواردی اشاره دارد که مستقیما ناشی از عقد باشند یعنی اموال منقولی که مستقیما از عقود یا قراردادها ناشی شده باشد در محل وقوع عقد قابل طرح دعواست نه این که شامل هر نوع قراردادی گردد که مهر عقد جداگانه یی نیست بلکه به تبع عقد نکاح ایجاد و نشات گرفته است ( با توجه به مواد 1098 و 1101 قانون مدنی ). علاوه بر آن ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی یک استثنا را در باب صلاحیت نسبی مطرح کرده است و ارفاقی است برای دعاوی بازرگانی برای پیشرفت اقتصادی کشور و در کنار آن و به تبع آن دعاوی مربوط به اموال منقول ناشی از عقود و قراردادها را نیز شامل می شود اگر آن را شامل هر نوع دعاوی بدانیم چه لزومی به وضع مواد 11 و مواد دیگر بوده است؟ ضمن توجه به نظریه کمیسیون مشورتی اداره حقوقی در مورخه 26/3/1346 که در پاسخ سوال مطروحه که «آیا در دعوای زوجه به طرفیت زوج برای مطالبه مهر و نفقه و کسوه و فسخ نکاح رعایت مقررات راجع به صلاحیت نسبی دادگاه ها الزامی است» پاسخ داده شد که رسیدگی به دعاوی مطروحه تابع محل اقامتگاه خوانده یعنی مشمول ماده 21 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی سابق و ماده 11 فعلی است.

مبحث:
قانون مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 13 - در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد خواهان می تواند به دادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد در حوزه آن واقع شده است یا تعهد می بایست در آنجا انجام شود.

مشاهده ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 21 - دعوای راجع به توقف یا ورشکستگی باید در دادگاهی اقامه شود که شخص متوقف یا ورشکسته در حوزه آن اقامت داشته است و چنانچه درایران اقامت نداشته باشد در دادگاهی اقامه می شود که متوقف یا ورشکسته در حوزه آن برای انجام معاملات خود شعبه یا نمایندگی داشته یا دارد.

مشاهده ماده 21 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 1098 - در صورتی که عقد نکاح اعم از دائم یا منقطع باطل بوده و نزدیکی واقع نشده زن حق مهر ندارد و اگر مهر را گرفته شوهر می تواند آن را استرداد نماید.

مشاهده ماده 1098 قانون مدنی

ماده 1101 - هر گاه عقد نکاح قبل از نزدیکی به جهتی فسخ شود زن حق مهر ندارد مگر در صورتی که موجب فسخ عنن باشد که در این صورت با وجود فسخ نکاح زن مستحق نصف مهر است.

مشاهده ماده 1101 قانون مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM