دادگاه در جرایم عمدی تعزیری می‎تواند به استناد ماده 19 قانون مجازات اسلامی مجازات تکمیلی صادر نماید. محرومیت مجرم از حق استفاده از مرخصی در طول ایام تحمل حبس می‎تواند یکی از مصادیق این امر باشد.

در خصوص اتهام 1-ر. فرزند. الف. با وکالت الف. 2-ح. فرزند س. 3- و. فرزند الف. هر دو با وکالت خانم ک. بر مشارکت در سرقت 14 پالت دوده موضوع شکایت الف. و الف. تحت عنوان مدیر عامل و رییس هیات مدیره شرکت ت. با وکالت ب. به این شرح که متهمین فوق به ترتیب در سمت نگهبان راننده حمل مواد اولیه مورد نیاز کارخانه و راننده لیفتراک انبار شرکت در شرکت مشغول به کار بوده اند و مبادرت به سرقت 14 پالت دوده از شرکت نموده و با کمال جسارت به وسیله تریلی به رانندگی ح. و بار زدن اموال به وسیله لیفتراک به رانندگی و. و هماهنگی نگهبان آقای ر. مبادرت به سرقت می کنند که النهایه با کشف موضوع اموال به شرکت مسترد می گردد با توجه به محتویات پرونده پیشنهاد سرقت از سوی ح. که از سال 1353تا 1375 به طور رسمی و از سال 1375 به بعد با توافق در شرکت فعالیت داشته به متهمین دیگر صورت می گیرد ملاحظه می گردد متهمین صراحتا به اتهام انتسابی اقرار داشته و وجود اموال در تصرف ایشان نیز اقاریر ایشان را تایید نموده و هیچ دفاعی به جز اظهار ندامت نداشته اند و حجیم شدن پرونده تنها به دلیل تحقیق درمیزان اموال مسروقه می باشد که النهایه کیفرخواست صادره فقط به میزان فوق محقق می گردد فلذا دادگاه اتهام انتسابی را به شرح فوق محرز دانسته و مستندا به ماده 656 قانون مجازات اسلامی ر. و. ب. را به تحمل هر کدام دو سال حبس و هفتاد و چهار ضربه شلاق و لیکن ح. را با توجه به این که نامبرده مدت بیش از سی سال کارگر شرکت فوق بوده و از طرفی مشوق و محرک اصلی سرقت بوده است به تحمل سه سال حبس و هفتاد و چهار ضربه شلاق و همچنین با اختیار حاصل از مادتین 19و20 قانون مجازات اسلامی نامبرده را از حق استفاده از مرخصی در طول ایام تحمل حبس محروم و به مدت پنج سال به شهرستان سلسله تبعید می نماید. رای صادره ظرف بیست روز پس از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 1180 دادگاه عمومی جزایی تهران - منوچهری

شرکت. ت. (سهامی عام) نسبت به دادنامه 2000286 مورخ 6/4/91 صادره از شعبه 1180 دادگاه عمومی جزایی تهران از حیث عدم صدور حکم نسبت به سایر موارد مسروقه اعلامی به شرح منعکس در پرونده امر و آقای ر. با وکالت آقای الف. از حیث محکومیت غیرقطعی خویش به تحمل دو سال حبس تعزیری و 74 ضربه شلاق تعزیری و نیز آقای ح. به وکالت خانم ک. از حیث محکومیت غیرقطعی خویش به تحمل سه سال حبس تعزیری و هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری و منع استفاده از مرخصی در طول ایام حبس و اقامت پنج ساله اجباری در شهرستان سلسله و آقای و. با وکالت خانم ک. از حیث محکومیت غیرقطعی خویش به تحمل دو سال حبس تعزیری و هشتاد و چهارضربه شلاق تعزیری همگی از بابت مشارکت در ارتکاب سرقت چهارده پالت دوده از شرکت ت. تجدیدنظرخواهی نموده اند با توجه به مفاد لوایح تقدیم شده از سوی تجدیدنظرخواهان ها و محتویات پرونده امر و دادنامه معترض عنه اولا عنایتا به اینکه به غیر از مسیله سرقت دوده به میزان چهارده پالت حکمی از سوی مرجع بدوی صادر نشده است تا محکمه تجدیدنظر براساس مفهوم ماده 241 از قانون آیین دادرسی کیفری تکلیف به رسیدگی داشته باشد لذا صرف نظر از اینکه در خصوص سایر موارد ادعا قبلا به تاریخ 2/8/89 از سوی دادسرا به منع پیگرد اظهارنظر شده است تجدیدنظرخواهی شرکت مذکور را مردود اعلام می-دارد. ثانیا نظر به اینکه از سوی تجدیدنظرخواهان و وکلاء آنان در مورد محکومیت محصله دلایل لازمه کافیه بر قابلیت نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته ارایه نگردیده است فلذا با مردود دانستن ادعا و اعمال ماده تبصره 2 ماده 22 از قانون اصلاح قانون تشکیل محاکم عمومی و انقلاب به جهت عایله مندی و فقدان سوابق کیفری موثر مجازات های حبس تعزیری معینه را به نصف مدت و محرومیت از مرخصی را به نصف مدت در مورد آقای ح. تقلیل داده و الزام به اقامت اجباری معینه در دادنامه را حذف و با این اوصاف دادنامه معترض عنه را با رد تجدیدنظرخواهی به استناد بند الف از ماده 257 از قانون آیین دادرسی کیفری تایید می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشاردادگاه
جوادی - سعادت زاده