در تاریخ 27/8/91 آقای س.ح. با وکالت آقایان ع.م. و غ.ن. به طرفیت خانم ط.خ. دادخواستی مبنی بر صدور گواهی عدم امکان سازش تسلیم دادگستری تبریز نموده اند. دادگاه طرفین را دعوت نموده است. جلسه دادگاه در تاریخ 4/10/91 تشکیل گردید. خواهان و یکی از وکلای او حاضر شدند و خوانده حاضر نشده است. زوج گفت تقاضای
طلاق دارم و حقوق زوجه را می دهم و وکیل وی هم همین را تکرار کرد. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر کرده است. داوران معرفی و تعیین شده توفیقی در سازش بین زوجین نداشته اند. دادگاه طرفین را دعوت نمود. زوجه گفت حق الزحمه 25 سال زندگی را می خواهم و کلیه حقوق مالی را مطالبه دارم و کارشناس باید مشخص نماید. کارشناس حق الزحمه را برای ایام زندگی مبلغ پنجاه میلیون تومان تعیین کرده است. زوجه طبق شرط ضمن عقد نصف دارایی را مطالبه کرده است و اموالی را معرفی کرده است. در تاریخ 23/2/92 زوجین درباره نصف دارایی توافق کردند که زوج مبلغ یکصد و بیست میلیون تومان به زوجه علاوه بر
مهریه بپردازد. زوجه طبق نظر پزشکی قانونی فاقد حمل می باشد. دادگاه با اعلام ختم رسیدگی طی دادنامه شماره 336-28/3/92 رای به
طلاق زوجه داده است و رای به
پرداخت مهریه و مبلغ یکصد و بیست میلیون تومان به عنوان نصف دارایی نقدا به زوجه بپردازد و
نفقه زوجه کمافی السابق به عهده زوجه است و زوجه در ایام عده در خانه زوج به سر می برد. از این رای توسط زوجه تجدیدنظرخواهی شد و پرونده به شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان ارجاع شده است. خلاصه ایراد زوجه هم درباره حق الزحمه و هم درباره نصف دارایی می باشد که حسب اظهار وی دادگاه توجه نکرده است. وکلای زوج پاسخ داده اند حق الزحمه حذف نشده است بلکه توافق طرفین با نصف دارایی مبلغ یکصد و بیست میلیون تومان تعیین شده است. دادگاه تجدیدنظر طی دادنامه شماره 860-13/7/92 به لحاظ صورت جلسه مورخ 23/2/92 و توافق طرفین رای بدوی را تایید کرده است. از این رای توسط زوجه فرجام خواهی شد و پرونده به این شعبه ارجاع شده است. مطالب زوجه مفادا تکرار مطالب گذشته می باشد. پاسخ وکیل زوج هم مفادا تکرار مطالب گذشته است.
هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای الهی عضو ممیز و اوراق پرونده و دادنامه شماره 840-13/7/92 فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رای می دهد: