درخصوص دادخواست تقدیمی خواهان آقای و.م.هـ. فرزند م. با وکالت بعدی آقای ر.ر. به طرفیت همسر خود خانم س.ش. فرزند الف. با وکالت بعدی آقای الف.ز. به خواسته رسیدگی و صدور حکم به ازدواج مجدد خواهان و وکیل وی حسب مندرجات دادخواست تقدیمی و صورت جلسه مورخه 29/3/92 به طور خلاصه اظهار داشته اند خوانده همسر شرعی و دایمی خواهان بوده ولی به لحاظ اختلافات حادث شده ترک منزل مشترک نموده و از تمکین زوج سرپیچی نموده که پس از طرح دعوی الزام زوجه به تمکین طی رای شماره 1773 ـ 900 ـ 19/10/90 همین شعبه دادگاه حکم به الزام زوجه به تمکین صادر و حسب رای شماره 9101154 مورخ 29/6/91 شعبه 30 دادگاه تجدیدنظر استان تهران نیز تایید و قطعیت یافته و اجراییه نیز صادر لکن زوجه حاضر به تمکین نشده است لذا صدور حکم به شرح خواسته را با توجه به جوان بودن زوج و اتمام مدت سربازی تقاضا شده است. وکیل خوانده نیز دفاعا به طور خلاصه اظهار داشته 1 ـ عدم تمکین زوجه صحت نداشته و پس از قطعیت رای و ابلاغ اجراییه به محل سکونت اعلام شده مراجعه ولی زوج در آن منزل سکونت نداشته است ضمن اینکه در ازدواج مجدد ملایت زوج شرط است درحالی که زوج دارای حکم اعسار از پرداخت
نفقه می باشد لذا رد دعوی خواهان را تقاضا نموده است این دادگاه با بررسی محتویات پرونده و مستندات ابرازی آنچه که نسبت به آن حکم اعسار زوج از پرداخت صادر شد
نفقه زوجه نیست بلکه اعسار از پرداخت دفعی
مهریه می باشد که با توجه به تورم و افزایش غیرواقعی ارزش سکه طلای تمام بهار آزادی موضوع عمومیت داشته و نسبت به غالب خانواده های ایرانی حاکم است و عدم توانایی بر پرداخت یکجای
مهریه را نمی توان دلیل بر عدم ملایت نسبت به تهیه هزینه های اولیه زندگی مشترک زوجین دانست اصولا حکم بر اعسار در فرض مذکور و با لحاظ کسر نمودن هزینه های جاری زندگی مشترک و
نفقه زوجه صادر می شود لذا این ایراد و دفاع وکیل خوانده موثر در رد دعوی خواهان نمی تواند باشد و نسبت به موضوع ملایت زوج و امکان تهیه هزینه های زندگی دوم نیز با توجه به اتمام مدت سربازی خواهان و امکان ورود وی به بازار کار و اشتغال وی درنتیجه دلیلی بر عدم ملایت وی نیز در این رابطه نسبت به تهیه
نفقه و هزینه های اولیه و ضروری زندگی دوم نخواهد بود و در رابطه با موضوع تمکین زوجه نیز صرف نظر از اینکه حسب محتویات پرونده تمکین و اجراییه صادره در این رابطهعدم آمادگی زوجه جهت تمکین با وصف تهیه مسکن استیجاری توسط زوج حسب تصویر مصدق قول نامه
اجاره ارایه شده و مضبوط در پرونده قابل احراز است لکن با قطع نظر از این موضوع و با توجه به محتویات قانون اخیرالتصویب حمایت خانواده مصوب اسفند 1391 در این رابطه هیچ گونه شرط اثباتی یا سلبی برای زوج در راستای ازدواج دوم وی مقرر نگردیده و مقررات ماده 16
قانون مدنی سابق حمایت خانواده نیز با وصف وضع قانون جدید حمایت خانواده نمی تواند قابل استناد و اتکای قطعی جهت احراز موضوع باشد و برفرض نیز قابل استناد باشد با توجه به مراتب صدرالذکر این شرایط محقق است. بناءعلی هذا این دادگاه با احراز موضوع و ضرورت اولیه ازدواج مردان و به لحاظ نیاز روحی و جسمی و جنسی زوج و پرهیز وی از ارتکاب گناه احتمالی دعوی خواهان را ثابت تشخیص مستندا به مواد 198 قانون آیین دادرسی مدنی و وحدت ملاک 16 قانون حمایت خانواده حکم به اجازه ازدواج مجدد برای یک بار و ثبت آن در دفتر رسمی ازدواج صادر و اعلام می نماید. رای صادر حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 287 دادگاه عمومی تهران ـ رضوانی