رای قضایی شماره 9109970222901327

رای قضایی شماره 9109970222901327

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9109970222901327


شماره دادنامه قطعی:
9109970222901327

تاریخ دادنامه قطعی:
1391/12/06

گروه رای:
حقوقی

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
تقاضای خسارت تاخیر در تخلیه در فرض عدم استرداد ودیعه

پیام رای:
در صورتی که موجر از پرداخت ودیعه خودداری کند مستحق دریافت خسارت تاخیر در تحویل مورد اجاره (شرط ضمن عقد اجاره) نخواهد بود.

رای دادگاه بدوی
حسب محتویات پرونده خواهان خانم ه.ه. به طرفیت آقای م.ع. با وکالت ز.ف. و ن.س. به خواسته مطالبه خسارت تاخیر تخلیه ملک جزء پلاک ثبتی شماره.. . بخش.. . روزانه مبلغ 000/000/1 ریال طبق بند 14-6 قرارداد مورخ 2/6/89 شماره.. . از تاریخ 2/6/1390 لغایت تخلیه عین مستاجره با احتساب خسارات دادرسی طرح دعوی نموده است. خواهان در تشریح خواسته بیان داشته است که به موجب قرارداد شماره فوق یک دستگاه آپارتمان تحت مالکیت خود را بابت اجاره به خوانده واگذار نموده است به رغم اینکه به موجب قرارداد خوانده متعهد گردیده است که عین مستاجره را پس از انقضاء مدت قرارداد در تاریخ 2/6/1390 تخلیه و تحویل نماید لیکن به رغم تعهد مشارالیه نه تنها به تعهد خود عمل ننموده بلکه در پی پیگیری های ایشان جهت تماس با خوانده به منظور تخلیه عین مستاجره خوانده به بهانه تمدید قرارداد چند ماه عین مستاجره را بدون رضایت موجر در تصرف داشته و هر بار در پاسخ موجر مبنی بر تخلیه عین مستاجره اظهار می داشته است که قصد تمدید قرارداد را دارد و به این بهانه عین مستاجره را تا تاریخ 1/5/1391 در تصرف داشته است. وکیل خوانده آقای ن.س. دفاعا بیان داشت که ادامه تصرفات خوانده در عین مستاجره بر اساس رضایت خواهان (موجر) بوده و اکنون بعد از یازده ماه درخواست مطالبه خسارت از ناحیه موجر بلا وجه است و خواهان در پاسخ اظهار داشت که بارها جهت تخلیه عین مستاجره به آژانس املاک تنظیم کننده قرارداد مراجعه نموده و شهودی نیز در این خصوص هستند که حاضرند اداء شهادت نمایند. وکیل خوانده نیز در رد اظهارات خواهان به استماع شهادت شهود استناد جسته است پس از صدور قرار استماع شهادت شهود طرفین در جلسه دادرسی حضور یافتند شهود خواهان که شامل کارکنان آژانس مسکن تنظیم کننده قرارداد اجاره مورد اختلاف بودند متفقا بر صدق ادعای خواهان اداء شهادت نموده تایید نموده اند که بارها به خوانده جهت تخلیه ملک تماس حاصل نموده اند لیکن ایشان و یا شخص دیگری که نماینده ایشان و ساکن در منزل موضوع قرارداد بوده به بهانه های تمدید قرارداد یا عدم حضور مستاجر از تخلیه عین مستاجره امتناع می نمودند. شهود خوانده که با مشارالیه رابطه خادم و مخدومی داشتند اطلاع درستی از موضوع مختلف فیه نداشتند. دادگاه با بررسی محتویات پرونده و به رغم ادعای خوانده مبنی بر عدم توانایی خواهان در استرداد ودیعه با احراز توانایی خواهان در استرداد مبلغ ودیعه به حکایت پرینت ابرازی خواهان در خصوص گردش مالی حساب بانکی خود و تصدیق شهود خواهان مبنی بر مراجعه وی [به] آژانس مسکن تنظیم کننده قرارداد با همراه داشتن چک تضمینی به مبلغ ودیعه و نهایتا احراز تخلف خوانده (مستاجر) از بند 14-6 قرارداد اجاره استنادی که صریحا مقرر داشته است «... هرگاه مستاجر به هر دلیلی از تسلیم عین مستاجره به موجر خودداری نماید موظف است روزانه مبلغ 000/000/1 ریال به عنوان خسارت اجرت المثل ایام تصرف بعد از اتمام قرارداد به موجر بپردازد...»; و توجها به اظهارات بلاشایبه شهود و متصدیان آژانس املاک به صدق ادعای خواهان دعوی مشارالیها را به طرفیت خوانده وارد و ثابت دانسته و مستندا به مواد 10 219 220 221 و 1257 قانون مدنی و ماده 519 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت خسارات تاخیر تخلیه از تاریخ 2/6/1390 لغایت 1/5/91 بر مبنای روزانه مبلغ 000/000/1 ریال با احتساب خسارات دادرسی در حق خواهان صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 80 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ عنایت

رای دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی م.ع. با وکالت ز.ف. و ن.س. به طرفیت ه.ه. نسبت به دادنامه شماره 598 مورخه 17/7/91 صادره از شعبه 80 دادگاه عمومی تهران که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت خسارت تاخیر در تخلیه از تاریخ 2/6/90 لغایت 1/5/91 روزانه به مبلغ 000/000/1 ریال با احتساب خسارات صادر گردیده است. نظر به اینکه قرارداد اجاره با ودیعه ششصد و پنجاه میلیون ریال بوده و لازمه تخلیه عین مستاجره در زمان انقضای مهلت بدوا پرداخت ودیعه ماخوذه بوده که حسب اظهارنامه شماره 3/10/90 ارسالی بیان گر عدم مهیا بودن ودیعه ماخوذه از سوی موجر وقت بوده و شهادت شهود در حدی نیست که موید اثبات ادعای تجدیدنظرخوانده به دریافت خسارت تاخیر تخلیه عین مستاجره باشد و هم چنین تامین دلیل انجام پذیرفته نیز در تایید مراتب اظهارنامه ارسالی است. صرف نظر از مطالب مطروحه نظر به اینکه حسب استعلام شماره.. . مورخه 18/4/91 ملک عین مستاجره در زمان تقدیم دادخواست به موجب سند قطعی شماره.. . مورخه 24/9/90 به غیر منتقل گردیده بنابراین با انتقال ملک روابط استیجاری نیز عینا به موجر بعدی منتقل می گردد. بناءعلی هذا با توجه به دلایل و قراین موجود به لحاظ عدم استرداد ودیعه قرارداد اجباری موجبی برای مطالبه خسارت تاخیر در تخلیه تا زمان مالکیت نیز برای تجدیدنظرخوانده متصور نمی گردد و دادنامه تجدیدنظرخواسته در مقام اعتراض معترض با مدلول ماده 348 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قابل انطباق می باشد. فلذا در اجرای ماده 358 قانون مارالذکر ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به لحاظ عدم تحویل ودیعه ماخوذه به دایره اجراء برابر ماده 4 قانون موجر و مستاجر 1376 موجبی به مطالبه خسارت برای خواهان بدوی متصور نمی باشد. فلذا تا تاریخ انتقال ملک به غیر دعوی مطالبه خسارت غیروارد تشخیص و دعوی خواهان بدوی محکوم به رد می باشد. و در خصوص الباقی مورد مطالبه به جهت عدم ذی نفع بودن خواهان بدوی به لحاظ انتقال عین مستاجر شخصی [به] ثالث مطالبه خسارت توسط مشارالیها از حیث عدم مالکیت در مورد دعوی و عدم ذی نفع بودن قابلیت استماع نداشته قرار رد دعوی خواهان اصلی در اجرای بند 10 ماده 84 و 89 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی صادر و اعلام می دارد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 29 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشاردادگاه
حسینی ـ احمدی

قاضی:
احمدی , حسینی , عنایت

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 10 - قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.

مشاهده ماده 10 قانون مدنی

ماده 219 - عقودی که بر طبق قانون واقع شده باشد بین متعاملین و قائم مقام آن ها لازم الاتباع است مگر این که به رضای طرفین اقاله یا به علت قانونی فسخ شود.

مشاهده ماده 219 قانون مدنی

ماده 220 - عقود نه فقط متعاملین را به اجرای چیزی که در آن تصریح شده است ملزم می نماید بلکه متعاملین به کلیه ی نتایجی هم که به موجب عرف و عادت یا به موجب قانون از عقد حاصل می شود ملزم می باشند.

مشاهده ماده 220 قانون مدنی

ماده 221 - اگر کسی تعهد اقدام به امری را بکند یا تعهد نماید که از انجام امری خودداری کند در صورت تخلف مسئول خسارت طرف مقابل است مشروط بر این که جبران خسارت تصریح شده و یا تعهد عرفا به منزله ی تصریح باشد و یا برحسب قانون موجب ضمان باشد.

مشاهده ماده 221 قانون مدنی

ماده 1257 - هرکس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند و مدعی علیه هر گاه در مقام دفاع مدعی امری شود که محتاج به دلیل باشد اثبات امر برعهده او است.

مشاهده ماده 1257 قانون مدنی

ماده 519 - خسارات دادرسی عبارتست از هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل و هزینه های دیگری که به طور مستقیم مربوط به دادرسی و برای اثبات دعوا یا دفاع لازم بوده است از قبیل حق الزحمه کارشناسی و هزینه تحقیقات محلی.

مشاهده ماده 519 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 348 - جهات درخواست تجدیدنظر به قرار زیر است : الف - ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه. ب - ادعای فقدان شرایط قانونی شهادت شهود. ج - ادعای عدم توجه قاضی به دلایل ابرازی. د - ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادر کننده رای ه- ادعای مخالف بودن رای با موازین شرعی و یا مقررات قانونی. تبصره - اگر درخواست تجدیدنظر به استناد یکی از جهات مذکور در این ماده به عمل آمده باشد درصورت وجود جهات دیگر مرجع تجدیدنظر به آن جهت هم رسیدگی می نماید.

مشاهده ماده 348 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 84 - در موارد زیر خوانده می تواند ضمن پاسخ نسبت به ماهیت دعوا ایراد کند: 1 - دادگاه صلاحیت نداشته باشد. 2 - دعوا بین همان اشخاص در همان دادگاه یا دادگاه هم عرض دیگری قبلا" اقامه شده و تحت رسیدگی باشد و یا اگر همان دعوا نیست دعوایی باشد که با ادعای خواهان ارتباط کامل دارد. 3 - خواهان به جهتی ازجهات قانونی از قبیل صغر عدم رشد جنون یا ممنوعیت از تصرف دراموال در نتیجه حکم ورشکستگی اهلیت قانونی برای اقامه دعوا نداشته باشد. 4 - ادعا متوجه شخص خوانده نباشد. 5 - کسی که به عنوان نمایندگی اقامه دعوا کرده از قبیل وکالت یا ولایت یا قیمومت و سمت او محرز نباشد. 6 - دعوای طرح شده سابقا بین همان اشخاص یا اشخاصی که اصحاب دعوا قائم مقام آنان هستند رسیدگی شده نسبت به آن حکم قطعی صادر شده باشد. 7 - دعوا بر فرض ثبوت اثر قانونی نداشته باشد از قبیل وقف و هبه بدون قبض. 8 - مورد دعوا مشروع نباشد. 9 - دعوا جزمی نبوده بلکه ظنی یا احتمالی باشد. 10 - خواهان در دعوای مطروحه ذی نفع نباشد. 11 - دعوا خارج از موعد قانونی اقامه شده باشد.

مشاهده ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 89 - درمورد بند (1) ماده (84) هرگاه دادگاه خود را صالح نداند مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت می نماید و طبق ماده (27) عمل می کند و در مورد بند (2) ماده (84) هرگاه دعوا در دادگاه دیگری تحت رسیدگی باشد از رسیدگی به دعوا خودداری کرده پرونده را به دادگاهی که دعوا در آن مطرح است می فرستد و در سایر موارد یادشده در ماده (84) قرار رد دعوا صادر می نماید.

مشاهده ماده 89 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 4 ـ در صورتی که موجر مبلغی بعنوان ودیعه یا تضمین یا قرض الحسنه و یا سند تعهدآور و مشابه آن از مستاجر دریافت کرده باشد تخلیه و تحویل مورد اجاره به موجر موکول به استرداد سند یا وجه مذکور به مستاجر و یا سپردن آن به دایره اجراست. چنانچه موجر مدعی ورود خسارت به عین مستاجره از ناحیه مستاجر و یا عدم پرداخت مال الاجاره یا بدهی بابت قبوض تلفن آب برق و گاز مصرفی بوده و متقاضی جبران خسارات وارده و یا پرداخت بدهی های فوق از محل وجوه یاد شده باشد موظف است همزمان با تودیع وجه یا سند گواهی دفتر شعبه دادگاه صالح را مبنی بر تسلیم دادخواست مطالبه ضرر و زیان به میزان مورد ادعا به دایره اجرا تحویل نماید. در این صورت دایره اجرا از تسلیم وجه یا سند به مستاجر به همان میزان خودداری و پس از صدور رای دادگاه و کسر مطالبات موجر اقدام به رد آن به مستاجر خواهد کرد

مشاهده ماده 4 قانون روابط موجر و مستاجر 1376

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM