آیا امکان طرح دعوا و صدور حکم مبنی بر حضانت و تحویل فرزند مشترک نسبت به دختر 11 ساله از سوی والدین وجود دارد یا خیر؟

به موجب ماده 1168 قانون مدنی تنها «اطفال» تحت حضانت ابوین می باشند؛ قانون گذار در تبصره یک ماده 49 قانون مجازات اسلامی 1370 طفل را کسی معرفی کرده بود که به حد بلوغ شرعی نرسیده است. با توجه به تبصره یک ماده 1210 قانون مدنی و ماده 147 قانون مجازات اسلامی 1392 منظور از بلوغ شرعی در مورد فرزند ذکور پانزده سال تمام قمری و در مورد فرزند اناث نه سال تمام قمری است. مساله 18 از جلد 3 کتاب تحریرالوسیله امام خمینی (ره) قسمت مربوط به احکام ولادت و ملحقات آن نیز در این مورد بیان داشته: «تنتهی الحضانه ببلوغ الولد رشیدا فاذا بلغ رشیدا لیس لاحد حق الحضانه علیه حتی الابوین بل هو مالک لنفسه ذکرا او انثی». از رای وحدت رویه شماره 30 مورخ 3/10/1364 هیات عمومی دیوان عالی کشور مستفاد است که با رسیدن به سن بلوغ شرعی فرزندان در امور غیرمالی خود (از جمله این که در کنار کدام یک از ابوین خود به سر برند) مختار می باشند. با این اوصاف طرح دعوا و صدور حکم مبنی بر حضانت و تحویل فرزند مشترک نسبت به دختر یازده ساله سالبه به انتفاء موضوع است.