با توجه به اینکه در ماده 102 و تبصره ماده 306 از قانون آئین دادرسی کیفری رسیدگی به جرایم منافی عفت در صلاحیت مستقیم دادگاه کیفری قرار داده شده و با توجه به اصل ممنوعیت تعقیب و تحقیق در این گونه جرایم از جمله موارد استثنائی که دادگاه مجاز به تحقیق و رسیدگی می باشد شکایت شاکی می باشد و تعریف جرایم منافی عفت نیز در تبصره ماده 306 قید گردیده است حال اولا آیا مصادیق مذکور در تبصره اخیرالذکر احصائی می باشد یا تمثیلی؟ به عبارت بهتر چنانچه جرایم رابطه نامشروع به صورت غیر فیزیکی و یا وسایل ارتباط جمعی و یا در فضای مجازی صورت گیرد صرف نظر از جرم بودن یا نبودن این موارد رسیدگی به آن در صلاحیت مستقیم دادگاه می باشد یا اینکه صلاحیت دادگاه منوط به انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا و صدور حکم کیفرخواست می باشد؟ ثانیا با توجه به تعریف شاکی درماده 10 قانون اخیرالذکر چه ملاکی برای تشخیص شاکی درجرایم منافی عفت موضوع ماده 102 قانون آئین دادرسی کیفری وجود دارد؟ آیا به طور مثال چنانچه زن مجردی به لحاظ آنکه پدر و مادر وی در خارج از کشور مقیم هستند و.. با برادر خود زندگی کند در صورت ارتکاب جرم رابطه نامشروع از طرف زن برادر وی قادر به طرح شکوائیه می باشد یا خیر؟ و یا آنکه چنانچه ارتکاب جرم موصوف توسط مرد متاهل صورت گیرد آیا همسر وی دارای چنین اختیاری می باشد یا خیر.

1- دو مصداق بیان شده در تبصره ماده 306 قانون آیین دادرسی کیفری تمثیلی است و از نظر اصولی تمثیلی بودن مصداق دال بر آن است که سایر مصادیق باید از همان صنفی باشد که در مثال آمده است. بنابراین و با توجه به قرائن موجود در مواد مختلف قانونی از جمله همین تبصره که "جرایم رابطه نامشروع تعزیری" را بعد از "جرایم جنسی حدی" آورده است نشان می دهد که مقصود رابطه نامشروع فیزیکی دون زنا لواط مساحقه یا تفخیذ است. بنابراین اگر رابطه به صورت غیرفیزیکی صورت گیرد چنانچه عمل ارتکابی جرم باشد مشمول ماده 306 قانون آیین دادرسی کیفری نیست. 2- مطابق ماده 10 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 بزه دیده شخصی است که از وقوع جرم متحمل ضرر و زیان می گردد و چنانچه تعقیب مرتکب را درخواست کند "شاکی" نامیده می شود. ضرر و زیان ناشی از جرم نیز طبق ماده 14 قانون مذکور اعم است از ضرر و زیان مادی و معنوی و منافع ممکن الحصول ناشی از جرم. تبصره 1 ماده اخیرالذکر زیان معنوی را تعریف نموده و بیان داشته که زیان معنوی عبارت از صدمات روحی یا هتک حیثیت و اعتبار شخصی خانوادگی یا اجتماعی است. بنابراین در جرایم منافی عفت همسر (زوج یا زوجه) و پدر یا مادر که خویشان نزدیک اند می توانند عنوان شاکی را داشته باشند ولی برادر که در طبقه دوم خویشاوندان است نمی تواند این عنوان را داشته باشد؛ مگر آنکه بستگان نزدیکتری (پدر-مادر-همسر) وجود نداشته باشد. با این حال تشخیص مصداق بر عهده مرجع قضایی رسیدگی کننده است.