نظریه مشورتی شماره 7/96/1834

نظریه مشورتی شماره 7/96/1834

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/96/1834


شماره نظریه:
7/96/1834

شماره پرونده:
96-186/1-1357

تاریخ نظریه:
1396/08/08

استعلام

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1- آنچه در ماده 10 قانون مجازات اسلامی 1392 راجع به عطف به ما سبق نشدن قوانین جزایی آمده ناظر به مقررات و نظامات دولتی" تعزیرات به استثنای تعزیرات منصوص شرعی و اقدام تامینی و تربیتی" است و شامل مقررات مربوط به دیات نمی شود. 2-الف- مطالبه دیه ناشی از حادثه با توجه به ماده 14 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که به عنوان یکی از اقسام مجازات ها آمده است و با لحاظ اینکه مشمول مرور زمان نمی گردد ازطریق طرح شکایت کیفری بلااشکال است؛ ولی در مورد طرح شکایت علیه اشخاص حقوقی چنانچه ارتکاب بزه مربوط به قبل از لازم­الاجرا شدن قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 باشد به لحاظ عدم پیش بینی مسئولیت کیفری نسبت به شخص حقوقی در زمان ماقبل از لازم الاجرا شدن قانون فوق الذکر جز ازطریق طرح دعوای حقوقی امکان پذیر نمی باشد. 2-ب- اولا عدم اقدام برای مطالبه دیه از ناحیه مجنی علیه یا وراث متوفی (وی) موجب سقوط حق مذکور برای آنان نیست و لذا هر زمان می توانند این حق را مطالبه نمایند. ثانیا پرداخت دیه همواره باید به قیمت روز باشد و دلیلی بر این که عدم مطالبه آن موجب تنزل دیه به قیمت روز حادثه باشد در قانون پیش بینی نشده است. 3- مطالبه دیه موضوعا از شمول مقررات ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 خارج است

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 522 - در دعاویی که موضوع آن د ین و از نوع وجه رایج بوده و با مطالبه داین و تمکن مدیون مدیون امتناع از پرداخت نموده در صورت تغییر فاحش شاخص قیمت سالانه از زمان سررسید تا هنگام پرداخت و پس از مطالبه طلبکار دادگاه با رعایت تناسب تغییر شاخص سالانه که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و مورد حکم قرار خواهد داد مگر این که طرفین به نحو دیگری مصالحه نمایند.

مشاهده ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 10 ـ در مقررات و نظامات دولتی مجازات و اقدام تامینی و تربیتی باید به موجب قانونی باشد که قبل از وقوع جرم مقرر شده است و مرتکب هیچ رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل را نمیتوان به موجب قانون موخر به مجازات یا اقدامات تامینی و تربیتی محکوم کرد لکن چنانچه پس از وقوع جرم قانونی مبنی بر تخفیف یا عدم اجرای مجازات یا اقدام تامینی و تربیتی یا از جهاتی مساعدتر به حال مرتکب وضع شود نسبت به جرایم سابق بر وضع آن قانون تا صدور حکم قطعی موثر است. هرگاه به موجب قانون سابق حکم قطعی لازم الاجراء صادرشده باشد به ترتیب زیر عمل می شود: الف ـ اگر رفتاری که در گذشته جرم بوده است به موجب قانون لاحق جرم شناخته نشود حکم قطعی اجراء نمی شود و اگر در جریان اجراء باشد اجرای آن موقوف می شود. در این موارد و همچنین در موردی که حکم قبلا اجراء شده است هیچ گونه اثر کیفری بر آن مترتب نیست. ب ـ اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق تخفیف یابد قاضی اجرای احکام موظف است قبل از شروع به اجراء یا در حین اجراء از دادگاه صادرکننده حکم قطعی اصلاح آن را طبق قانون جدید تقاضا کند. محکوم نیز می تواند از دادگاه صادرکننده حکم تخفیف مجازات را تقاضا نماید. دادگاه صادرکننده حکم با لحاظ قانون لاحق مجازات قبلی را تخفیف میدهد. مقررات این بند در مورد اقدام تامینی و تربیتی که در مورد اطفال بزهکار اجراء می شود نیز جاری است. در این صورت ولی یا سرپرست وی نیز می تواند تخفیف اقدام تامینی و تربیتی را تقاضا نماید. تبصره ـ مقررات فوق در مورد قوانینی که برای مدت معین و یا موارد خاص وضع شده است مگر به تصریح قانون لاحق اعمال نمی شود.

مشاهده ماده 10 قانون مجازات اسلامی

ماده 14 ـ مجازات های مقرر در این قانون چهار قسم است: الف ـ حد ب ـ قصاص پ ـ دیه ت ـ تعزیر تبصره ـ چنانچه رابطه علیت بین رفتار شخص حقوقی و خسارت وارد شده احراز شود دیه و خسارت قابل مطالبه خواهد بود. اعمال مجازات تعزیری بر اشخاص حقوقی مطابق ماده (20) خواهد بود.

مشاهده ماده 14 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM