نشست قضایی شماره 1400-7771

نشست قضایی شماره 1400-7771

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1400-7771


کد نشست:
1400-7771

تاریخ برگزاری:
1398/09/27

برگزار شده توسط:
استان خراسان رضوی/ شهر نقاب

موضوع:
مجازات شروع به شکار حیوانات وحشی کمیاب

پرسش:
با توجه به ماده 15 قانون شکار و صید مصوب 1346 با اصلاحات بعدی تا 1375 که بیان داشته است: «شروع به شکار جانوران وحشی بر خلاف مقررات این قانون قابل تعقیب و مجازات می باشد و مرتکب به حداقل مجازات مقرر محکوم خواهد شد» و از طرفی وفق ماده 122 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 باید به حبس درجه شش محکوم شود. بنابراین در حال حاضر در خصوص شروع به شکار حیوانات وحشی کمیاب وفق کدام مورد باید عمل شود؟

نظر هیئت عالی:
با توجه به ماده 15 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399/2/23 در خصوص شروع به جرم شکار جانوران وحشی مطابق ماده 122 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 رفتار می شود.

نظر اکثریت:
باید وفق قانون شکار و صید برای متهم تعییین مجازات گردد. چراکه ((اولا)) قانون شکار و صید خاص مقدم است و قانون مجازات اسلامی عام موخر است و در اصول فقه بیان شده است که عام موخر نمی تواند خاص مقدم را تخصیص بزند بنابراین امکان تخصیص مقررات شروع به جرم (شروع به شکار حیوانات وحشی کمیاب) توسط قانون مجازات اسلامی وجود ندارد. ((ثانیا)) اگر شروع به جرم مندرج در قانون شکار و صید را در نظر بگیریم با توجه به حداقل مجازات ماده 13 شامل نود و یک روز حبس می شود ولی اگر وفق ماده 122 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 برای آن تعیین مجازات نماییم بایستی حبس درجه شش یعنی بین شش ماه تا دو سال حبس در نظر بگیریم و وفق ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 می بایست همین قانون یعنی قانون شکار و صید را برای متهم لازم الاجرا دانست. ((ثالثا)) باید در خصوص تاسیسات حقوقی قایل شد اگر در خصوص هر کدام از این تاسیسات در قوانین خاص مقرره و قاعده ای انشا شده باشد طبق همان عمل شود و اگر چنین قاعده ای در قوانین خاص درج نشده باشد باید به قانون مجازات اسلامی که قانون عام است عمل شود.

نظر اقلیت:
باید وفق قانون مجازات اسلامی تعیین مجازات گردد چون مقنن نظر خویش را به صورت کامل و جامع بیان کرده است و قانون مجازات اسلامی نیز تمام قوانین و مقررات قبل از خودش را نسخ کرده است و چون این قانون مقررات جدید وضع کرده است و موخر بر سایر موارد می باشد و رویه قضات نیز همین است که قوانین قبل را در خصوص شروع به جرم ترتیب اثر نمی دهند و در ماده 728 همین قانون نیز ذکر گردیده است: « سایر قوانین مغایر» که این مفهوم شامل قانون شکار و صید نیز می شود و همین رویه در خصوص جرایم مواد مخدر نیز اعمال می شود و در خصوص بازداشت موقت و ابقا آن وفق قانون آیین دادرسی کیفری مدت دو ماه را ملاک می دانند و نظریه شماره 964/7- 92/5/26 نیز همین مضمون را بیان داشته است.

مبحث:
حقوق جزای عمومی , آیین دادرسی کیفری , جزای اختصاصی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 15 ـ شروع به شکار جانوران وحشی بر خلاف مقررات این قانون قابل تعقیب و مجازات می باشد و مرتکب به حداقل مجازات مقرر محکوم خواهد شد. (اصلاحی 30/10/1353)

مشاهده ماده 15 قانون شکار و صید

ماده 122 ـ هر کس قصد ارتکاب جرمی کرده و شروع به اجرای آن نماید لکن به واسطه عامل خارج از اراده او قصدش معلق بماند به شرح زیر مجازات می شود: الف ـ در جرایمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات حبس دائم یا حبس تعزیری درجه یک تا سه است به حبس تعزیری درجه چهار ب ـ در جرایمی که مجازات قانونی آنها قطع عضو یا حبس تعزیری درجه چهار است به حبس تعزیری درجه پنج پ ـ در جرایمی که مجازات قانونی آنها شلاق حدی یا حبس تعزیری درجه پنج است به حبس تعزیری یا شلاق یا جزای نقدی درجه شش تبصره ـ هرگاه رفتار ارتکابی ارتباط مستقیم با ارتکاب جرم داشته لکن به جهات مادی که مرتکب از آنها بی اطلاع بوده وقوع جرم غیرممکن باشد اقدام انجام شده در حکم شروع به جرم است.

مشاهده ماده 122 قانون مجازات اسلامی

ماده 728 ـ کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون از جمله قانون مجازات اسلامی مصوب 8/5/1370 مواد (625) تا (629) و مواد (726) تا (728) کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی «تعزیرات و مجازات های بازدارنده» مصوب 2/3/1375 قانون اقدامات تامینی مصوب 12/2/1339 و قانون تعریف محکومیت های موثر در قوانین جزایی مصوب 26/7/1366 و اصلاحات و الحاقات بعدی آنها نسخ می گردد.

مشاهده ماده 728 قانون مجازات اسلامی

ماده 10 ـ در مقررات و نظامات دولتی مجازات و اقدام تامینی و تربیتی باید به موجب قانونی باشد که قبل از وقوع جرم مقرر شده است و مرتکب هیچ رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل را نمیتوان به موجب قانون موخر به مجازات یا اقدامات تامینی و تربیتی محکوم کرد لکن چنانچه پس از وقوع جرم قانونی مبنی بر تخفیف یا عدم اجرای مجازات یا اقدام تامینی و تربیتی یا از جهاتی مساعدتر به حال مرتکب وضع شود نسبت به جرایم سابق بر وضع آن قانون تا صدور حکم قطعی موثر است. هرگاه به موجب قانون سابق حکم قطعی لازم الاجراء صادرشده باشد به ترتیب زیر عمل می شود: الف ـ اگر رفتاری که در گذشته جرم بوده است به موجب قانون لاحق جرم شناخته نشود حکم قطعی اجراء نمی شود و اگر در جریان اجراء باشد اجرای آن موقوف می شود. در این موارد و همچنین در موردی که حکم قبلا اجراء شده است هیچ گونه اثر کیفری بر آن مترتب نیست. ب ـ اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق تخفیف یابد قاضی اجرای احکام موظف است قبل از شروع به اجراء یا در حین اجراء از دادگاه صادرکننده حکم قطعی اصلاح آن را طبق قانون جدید تقاضا کند. محکوم نیز می تواند از دادگاه صادرکننده حکم تخفیف مجازات را تقاضا نماید. دادگاه صادرکننده حکم با لحاظ قانون لاحق مجازات قبلی را تخفیف میدهد. مقررات این بند در مورد اقدام تامینی و تربیتی که در مورد اطفال بزهکار اجراء می شود نیز جاری است. در این صورت ولی یا سرپرست وی نیز می تواند تخفیف اقدام تامینی و تربیتی را تقاضا نماید. تبصره ـ مقررات فوق در مورد قوانینی که برای مدت معین و یا موارد خاص وضع شده است مگر به تصریح قانون لاحق اعمال نمی شود.

مشاهده ماده 10 قانون مجازات اسلامی

ماده 15 ـ در موردی که به واسطه قوه قهریه و یا بروز حوادث غیر قابل پیش بینی که وقوع آن از اراده طرفین خارج است تمام یا قسمتی از کارگاه تعطیل شود و انجام تعهدات کارگر یا کارفرما به طور موقت غیر ممکن گردد قراردادهای کار با کارگران تمام یا آن قسمت از کارگاه که تعطیل می شود به حال تعلیق در می آید. تشخیص موارد فوق با وزارت کار و امور اجتماعی است.

مشاهده ماده 15 قانون کار

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM