1

رای شماره 9409970955501736 - مورخ 1394/07/12

کسر حق بیمه از خدمات رفاهی

2

رای شماره 9309970955400333 - مورخ 1393/03/19

رضایت نامه شاکی پس از صدور رای

3

رای شماره 9309970955200915 - مورخ 1393/12/09

سابقه ی طولانی خدمت و اخراج به دلیل اخلال در نظم

4

رای شماره 9309970955200228 - مورخ 1393/06/12

تجدیدنظرخواهی از آرای صادره در زمان حاکمیت قانون دیوان عدالت اداری مصوب 85

5

رای شماره 9309970955601219 - مورخ 1393/11/19

1 ) عرف معمول کارگاه در پرداخت حقوق و مزایا 2 ) شرط پرداخت فوق العاده های ویژه به کارگران 3 ) اصل تفسیر به نفع کارگر نسبت به پرداخت حقوق و مزایا 4 ) رد درخواست اعاده دادرسی و تجدید نظر خواهی از آن

6

رای شماره 9409970955400043 - مورخ 1394/01/23

شرط معافیت ایثارگران و فرزندان شهدا از پرداخت مابه‏ التفاوت انتقال سوابق بیمه

7

رای شماره 9309970955300122 - مورخ 1393/02/10

انتقال هوایی خطوط برق بر فراز زمین های زراعی

8

رای شماره 9309970955200917 - مورخ 1393/12/09

تاثیر اخذ مدرک تحصیلی جدید در گروه شغلی مستخدمین دولت

9

رای شماره 9309970955301503 - مورخ 1393/11/26

(1)-تبدیل پیلوت به مسکونی در ملک فاقد کسری پارکینگ (2)-احراز ضرورت تخریب توسط کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری

10

رای شماره 9309970956000625 - مورخ 1393/10/15

اعاده دادرسی از آرای شعب سابق دیوان عدالت اداری

11

رای شماره 9309970905601872 - مورخ 1393/10/07

اعاده دادرسی با تغییر حکم قانونی

12

رای شماره 9309970955200561 - مورخ 1393/09/26

شرایط پذیرش دلایل جدید به منظور اعاده دادرسی

13

رای شماره 9309970956000230 - مورخ 1393/08/20

مرجع رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی از آرای شعب سابق دیوان عدالت اداری

14

رای شماره 9309970905601414 - مورخ 1393/08/19

ممنوعیت قطع رابطه استخدامی پیش از احراز تخلف مستخدم

15

رای شماره 9309970905600615 - مورخ 1393/05/26

مهلت ارائه مدرک جدید جهت اعاده دادرسی

16

رای شماره 9309970955600304 - مورخ 1393/07/06

اعاده دادرسی از آرای شعب سابق دیوان عدالت اداری

17

رای شماره 9309970955300563 - مورخ 1393/06/08

شرط اعتبار نظریه کارشناس رسمی دادگستری در پذیرش اعاده دادرسی

18

رای شماره 9309970955300315 - مورخ 1393/04/02

تقاضای اعاده دادرسی از دادنامه رد اعاده دادرسی

19

رای شماره 9309970905600273 - مورخ 1393/03/12

اعتبار رونوشت در اعاده دادرسی

20

رای شماره 9309970955300069 - مورخ 1393/01/30

صدور دستور موقت برای توقف اجرای رای تخریب و اعاده به وضع سابق

21

رای شماره 9209970905600538 - مورخ 1392/12/28

منع اعاده دادرسی وفق قانون پیشین دیوان

22

رای شماره 920997095300288 - مورخ 1392/12/11

نظریه کارشناسی

23

رای شماره 9209970955500024 - مورخ 1392/11/29

بازگشت به کار کارگر پس از طی دوران حبس

24

رای شماره 9209970955300179 - مورخ 1392/11/09

درخواست اعاده دادرسی از قرار

25

رای شماره 9209970955400122 - مورخ 1392/09/03

شرط پذیرش دلیل جدید

1

نظریه مشورتی شماره 99-66-1416 ع - مورخ 1399/11/29

رایی از کمیسیون بدوی ماده 100 قانون شهرداری مبنی بر تخریب واحد اضافه ساخت به علت عدم تامین پارکینگ صادر و پس از اعتراض مالک در کمیسیون تجدیدنظر ماده 100 قانون شهرداری عینا تایید شده است و شعب بدوی و تجدیدنظر دیوان عدالت اداری نیز رای کمیسیون ماده 100 شهرداری دایر بر تخریب را تایید نموده است. پس از قطعیت رای معلوم شده است که کارشناس شهرداری در تنظیم گزارش تخلف ساختمانی مالک دچار اشتباه شده و در واقع پارکینگ تمامی واحدها تامین می شود و کسری پارکینگ وجود ندارد و در این خصوص شهرداری مجدد نامه ای به مالک مبنی بر اشتباه در تنظیم گزارش تخلف ساختمانی ارائه می کند و مالک با همین نامه از رای قطعی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری اعاده دادرسی می کند؛ اما شعبه موصوف با این استدلال که نامه موصوف با هیچ یک از بندهای مندرج در ماده 98 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 منطبق نیست قرار رد درخواست اعاده دادرسی را صادر می کند. الف- آیا شهرداری به عنوان شاکی می تواند با وجود رای قطعی تخریب و با توجه به این که اشتباه در تنظیم و ارائه گزارش تخلف از ناحیه خود شهرداری بوده است از قلع و قمع بنا صرف نظر و مجوز پایان کار صادر کند؟ ب- آیا کمیسیون های بدوی و تجدیدنظر ماده 100 قانون شهرداری در خصوص گزارش جدید شهرداری مبنی بر اشتباه در گزارش قبلی تخلفات انجام شده در ملک شاکی مواجه با تکلیفی است؟ ج- آیا کمیسیون های بدوی و تجدیدنظر ماده 100 قانون شهرداری می توانند به رغم رای قبلی مبنی بر تخریب بنا با توجه به گزارش جدید شهرداری و اقرار به اشتباه در گزارش قبلی رای جدیدی صادر کند؟

2

نظریه مشورتی شماره 98-66-1205 ع - مورخ 1398/09/10

احتراما به استحضار می رساند به موجب بند دوم ماده 10 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 آرای قطعی صادره از سوی کمیسیون های ماده صد منحصرا از حیث نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آنها در دیوان عدالت اداری توسط مردم قابل شکایت می باشد صلاحیت کمیسیون های ماده صد در رسیدگی به تخلفات ساختمانی به عنوان مراجع قضاوتی اختصاصی مطابق تبصره های ذیل ماده صد قانون شهرداری به صورت ماهوی صورت می پذیرد حال سوال مطروحه این است که: 1-چنانچه به رای قطعی صادره از کمیسیون تجدیدنظر ماده صد شهرداری در شعب دیوان عدالت اداری اعتراض شود و شعبه های بدوی و تجدیدنظر دیوان عدالت اداری پس از رسیدگی نسبت به رد شکایت شاکی محکوم علیه و یا به عبارتی مفاد آرای صادره از کمیسیون های ماده صد را مغایر قوانین و مقررات تشخیص ندهند و آنها را تایید نماید و متعاقبا محکوم علیه با تحصیل دلیل مبنی بر رعایت شقوق سه گانه موازین بهداشتی فنی و استحکام بنا اصول شهرسازی به شهرداری مراجعه و درخواست رسیدگی مجدد به کمیسیون ماده صد را ارائه نماید آیا در این وضعیت کمیسیون ماده صد که رای قطعی را صادر نموده و ذاتا صلاحیت رسیدگی ماهوی به تخلفات ساختمانی را دارد صالح به رسیدگی می باشد و یا اینکه محکوم علیه بایستی به شعبه دیوان عدالت اداری که به صورت شکلی حکم کمیسیون ماده صد را تایید نموده مراجعه و تحت عنوان اعاده دادرسی مطرح نماید؟ 2-در فرضی که کمیسیون ماده صد رای بر پرداخت جریمه بنای فاقد پروانه یا مغایر مفاد پروانه صادر نموده و به علت استنکاف محکوم علیه از پرداخت جریمه شهرداری برابر مقررات تضمین کننده حق یعنی در اجرای قسمت آخر تبصره های دوم و سوم ماده صد مجددا پرونده را به کمیسیون ماده صد ارجاع و تقاضای صدور رای تخریب می نماید رای تخریب صادر و محکوم علیه به رای قطعی تخریب کمیسیون ماده صد در شعبه دیوان عدالت اداری اعتراض نموده و نهایت رسیدگی شعب دیوان اعتراض وی رد شده است حال به شهرداری مراجعه و آمادگی خویش را برای پرداخت جریمه و عوارض متعلقه حقوق دیوانی اعلام نموده است آیا در این وضعیت شهرداری می تواند تا قبل از نقض و اصلاح رای تخریب در کمیسیون ماده صد و یا قبل از نقض آرای صادره از شعب دیوان مطابق دادنامه نخستین کمیسیون ماده صد که منطبق با زمان احداث بنا رسیدگی و صادر شده نسبت به دریافت جریمه تعیین شده و حقوق دیوانی اقدام نماید به عبارت دیگر در احداث نبا مغایرت اصول فنی شهرسازی و بهداشتی وجود ندارد و صرفا به علت عدم تمکین اولیه مالک به پرداخت جریمه و عوارض ساختمانی متعلقه سبب طرح مجدد موضوع در کمیسیون ماده صد و صدور حکم تخریب در جهت تضمین حقوق شهرداری گردیده است. 3- سازندگان ساختمان های بلند مرتبه که بدون رعایت مفاد پروانه ساختمان و بدون توجه به اخطاریه تعطیلی های مکرر پروژه به وسیله مامورین شهرداری و مهندس ناظر ساختمان اقدام به افزایش بیش از حد و اندازه سطح اشغال و احداث بنای مازاد در طبقات مغایر مفاد پروانه و نقشه های مصوب می نمایند و تخلفات آنان یعنی سطح اشغال اضافه مساحت مازاد بر پروانه حسب ضرورت با تصمیم قطعی کمیسیون ماده صد حکم بر قلع بنا صادر می گردد و فرضا در شعب دیوان عدالت اداری به آرای ماده صد اعتراض نموده و آرای ماده صد دال بر قلع بنا عینا تایید شده در زمان اجرای حکم عملا امکان جدا سازی قسمت های مازاد مغایر پروانه و نقشه مصوب متصور نبوده و اجرای حکم تخریب سبب ایجاد شکاف در پایه و اساس ساختمان و ترلزل استحکام بنا می گردد در این وضعیت تکلیف شهرداری چیست؟ آیا شهرداری مکلف به اجرای حکم تخریب می باشد یا خیر؟ در صورت مثبت با اجرای حکم و ایجاد خسارت به باقی مانده بنا مسئولیتی از حیث ورود خسارت به باقی مانده بنا متوجه شهرداری در مقام مسئول اجرای حکم ماده صد خواهد شد و یا اینکه سازنده متخلف باستناد قاعده فقهی اقدام شخصا مسئول و مکلف به جبران خسارات وارده به خویش خواهد بود؟ لذا خواهشمند است بذل عنایت فرموده با ارئه نظریه حقوقی این شهرداری را در اجرای صحیح مقررات قوانین و وظایف قانونی محوله یاری فرمائید.

1

نشست های قضایی شماره 1398-6511 - مورخ 1397/07/19

میزان تاثیر رای دیوان عدالت اداری در پذیرش اعاده دادرسی

2

نشست های قضایی شماره 1398-6511 - مورخ 1397/07/19

میزان تاثیر رای دیوان عدالت اداری در پذیرش اعاده دادرسی