خواسته تغییر محل ملاقات فرزند مشترک زوجین واجد اعتبار امر مختومه نیست و با توجه به تغییر وضعیت فرزند و والدین قابل اصلاح و تغییر است.

در خصوص دادخواست خواهان دعوی اصلی خانم ز.ش. فرزند م. به طرفیت خوانده دعوی اصلی آقای م.ک. فرزند ص. به خواسته تغییر مکان ملاقات فرزندم ع. و افزایش زمان ملاقات فرزندم ز.؛ و دادخواست دعوی تقابل خواهان دعوی تقابل آقای م.ک.به طرفیت خوانده دعوی تقابل خانم ز.ش.به خواسته سلب حضانت مادر از نگه داری فرزندم ع. و ارجاع امر به کارشناسی جهت انجام تست روانشناسی در تقابل با پرونده 0919982515100046 شعبه 237 دادگاه. پس از بررسی مجموع اوراق و محتویات پرونده و مداقه در دادنامه ی گزارش اصلاحی صادره از سوی دادرس شعبه 15 دادگاه خانواده مجتمع شهید قدوسی قم و مداقه در قانون آیین دادرسی مدنی از مواد 178 لغایت 193 ملاحظه می گردد در فرضی که خواهان و خوانده با حضور در جلسه دادگاه بنا به درخواست ایشان اقدام به سازش می نمایند دادرسی نسبت به کسانی که سازش می کنند خاتمه می یابد که این خصیصه بارز سازش در محکمه می باشد که دادرسی را خاتمه می دهد؛ و براساس ماده 182 قانون آیین دادرسی مدنی سازشی که بین طرفین در دادگاه واقع می گردد و متضمن موضوع مورد درخواست و سازش طرفین می باشد ضمن تنظیم صورت جلسه که مراتب از سوی دادگاه خانواده قم انجام پذیرفته است موارد مورد توافق را با دقت مبنی بر اینکه چه موضوعی مورد توافق و سازش است انجام پذیرفته و ثبت گردیده که با امضاء دادرس دادگاه و طرفین دعوی نافذ و لازم الاجرا می شود. سازش وفق ماده 181 قانون آ.د.م. در حقیقت نوعی قرارداد خصوصی است؛ این قرارداد در صورتی قابل اجرا است که مخالف صریح قانون یا قوانین آمره یا اخلاق حسنه نباشد که این مطلب از مواد 10و 975 قانون مدنی به دست می آید و قید لازم الاجرا بودن مفاد گزارش اصلاحی و سازش بین طرفین در ماده 181 ق.آ.د.م اشعار گردیده است. با مداقه در هر پرونده ملاحظه می گردد به موجب دادخواست ها و احکام متعدد دادگاه خانواده قم در خصوص موضوعات دعاوی خانوادگی شامل ملاقات فرزندان رسیدگی به دعوی تقابل صدور دستور موقت ملاقات فرزند نفقه زوجه حکم تمکین حضانت فرزند مشترک دختر 9 ساله تغییر مکان ملاقات فرزند مشترک 4 ساله به نام ع. تهیه مسکن و اثاث البیت و پرونده های شوراهای حل اختلاف رسیدگی به عمل آمده و اتخاذ تصمیم شده است. علی ای حال در خصوص خواهان دعوی اصلی خانم ز.ش. مبنی بر تغییر مکان ملاقات فرزند به نام ع. به موجب دادنامه ی گزارش اصلاحی دادگاه خانواده قم توافق گردیده است و محل تحویل و استرداد فرزندان کلانتری 109 بهارستان معین شده؛ باعنایت به اینکه موضوع اعتبار امر مختومه و قضاوت شده را دارد لذا مستندا بند 6 ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد؛ اما در خصوص افزایش ملاقات فرزندم ز. متولد 21/8/80 دادگاه با مداقه در مدارک سجلی ابرازی فرزند صغیر ملاحظه می نماید فرزند دختر بیش از 9 سال تمام قمری سن دارد و نظریه مشورتی اشعار دارد با رسیدن به سن بلوغ که در پسر 15 سال تمام قمری و در دختر 9 سال تمام قمری است موضوع حضانت و ملاقات اطفال منتفی است و افراد بالغ با هر یک از والدین که بخواهند باشند می توانند شخصا اتخاذ تصمیم نمایند. لذا نظر به اینکه فرزند صغیر به نام ز. بالغه ی غیررشیده خارج از سن ملاقات و حضانت می باشد مشمول اتخاذ تصمیم در خصوص حضانت و ملاقات نمی گردد و از این حیث نیز دادگاه دعوی خواهان را محمول بر صحت و ثابت تشخیص نداده و مستندا به ماده 1257 قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان دعوی اصلی صادر و اعلام می گردد. اما در خصوص دعوی تقابل آقای م.ک. به خواسته ی سلب حضانت مادر از نگهداری فرزندم ع. دادگاه با مداقه در اسناد مدارک سند سجلی ابرازی ملاحظه می گردد با عنایت به اینکه طفل صغیر به نام ع. کمتر از 7 سال سن دارد (متولد 11/10/85) و حسب مقررات قانونی اولویت در واگذاری حضانت اطفال تا 7 سالگی با مادر می باشد و خواهان دلیل و مدرکی که بتواند به اولویت و صلاحیت مادر خدشه وارد نماید ارایه ننموده و صفات سلبیه مندرج در ماده 1173 قانون مدنی نسبت به خوانده دعوی تقابل خانم ز.ش. محرز نیست لذا دادگاه قرار رد دعوی خواهان تقابل را صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف 20روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 237 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ نوراللهی

تجدیدنظرخواهی خانم ز.ش. به طرفیت آقای م.ک. نسبت به آن بخش از دادنامه شماره 968 ـ 969 مورخ 6/6/91 صادره از شعبه 237 دادگاه عمومی تهران که دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته افزایش مدت ملاقات او با فرزند مشترک به نام ز. متولد 21/8/80 به دلیل بالغه بودن وی و خروج او از تحت حضانت تجدید نظر خوانده محکوم به رد اعلام شده وارد و موجه نبوده و این بخش از دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق قانون و دلایل موجود در پرونده صادر شده است؛ لذا بااستناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن رد تجدیدنظرخواهی رای دادگاه تایید می گردد. و اما در خصوص تجدیدنظرخواهی نامبرده به بخش دیگر دادنامه مذکور که در مورد دعوی وی به خواسته تغییر محل ملاقات تجدیدنظرخوانده با فرزند مشترک دیگر به نام ع. (که تحت حضانت تجدیدنظرخواه بوده و در شهر اصفهان اقامت دارد و مطابق رای صادره قبلی توسط تجدیدنظرخواه جهت ملاقات تجدیدنظرخوانده به شهر قم آورده است) به اعتبار امر مختوم و قضاوت شده قرار رد دعوا صادر شده است تجدیدنظرخواهی وارد و موجه است و قرار معترض مطابق قانون و دلایل موجود در پرونده صادر نشده است؛ زیرا دعاوی مربوط به حضانت و ملاقات با اطفال از موضوعاتی است که با گذشت زمان و تغییر در وضعیت یکی از طرفین یا فرزند مشترک قابل طرح مجدد در محکمه بوده و مشمول امر مختوم نمی گردد و با توجه به مشکلاتی که تجدیدنظرخواه مطرح کرده است آوردن فرزند مشترک از اصفهان به قم جهت ملاقات ممکن است خطراتی را متوجه طفل نموده و موجب مشقت و عسر و حرج تجدیدنظرخواه باشد و دادگاه می تواند با استماع اظهارات نامبرده و مداقه در اظهارات و معاذیر ودلایل وی تصمیم جدیدی اتخاذ نموده و در صورت اقتضاء محل ملاقات تجدیدنظرخوانده با فرزند مشترک را تغییر دهد. لذا با استناد به ماده 353 قانون آیین دادرسی مدنی قرار معترض عنه نقض می شود و پرونده جهت رسیدگی و صدور حکم مقتضی ماهوی در این قسمت از دعوی مطروحه به دادگاه بدوی عودت داده می شود. این رای قطعی است.
رییس شعبه 30 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
بیگدلی ـ آل حبیب