در تاریخ 7/9/92 آقای م.ر. به طرفیت همسرش خانم ر.ح. دادخواستی به خواسته صدور حکم
طلاق به لحاظ ناسازگاری و عدم تمکین خوانده تقدیم نموده که در شعبه 22 دادگاه خانواده قم ثبت و مورد رسیدگی قرار می گیرد در جلسه دادرسی مورخ 15/11/92 که با حضور زوجین تشکیل گردیده خواهان اظهار داشت بر خواسته خود یعنی
طلاق باقی هستم در تاریخ 26/3/90 با خوانده ازدواج نمودم و عروسی کرده ایم و تمکین خاص صورت گرفته ولی فرزند مشترک نداریم به علت عدم تفاهم و ناسازگاری تصمیم به
طلاق گرفته ام زوجه اظهار داشت ضمن تایید وجود علقه زوجیت دایم از تاریخ مذکور بین من و خواهان و وقوع تمکین خاص و نداشتن فرزند مشترک در خصوص خواسته خواهان باید بگویم
طلاق دست مرد است می خواهد
طلاق بدهد و من
طلاق نمی خواهم لیکن دست من نیست در خصوص مسایل و حقوق مالی من
مهریه ام را جداگانه مطالبه نموده ام و با توجه به اینکه خواهان با من زندگی نمی کند
نفقه جاریه تا روز
طلاق و نیز
نفقه ایام عده تعیین گردد. سپس دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نموده و زوجین هر یک داور خود را معرفی نموده اند و داوران منتخب به اتفاق نظریه کتبی خود دال بر عدم سازش طرفین را تقدیم داشته اند. در جلسه بعدی دادرسی به تاریخ 16/11/92 زوجین حضور یافتند زوجه اظهار داشت با تاریخ عقد (26/3/90) زندگی مشترک را شروع نمودیم و تا 30/7/92 با هم زندگی می کردیم و در این مدت خانه داری کرده ام و کارهای منزل یعنی نظافت و پختن غذا را انجام داده ام و در منزلی هم با هم زندگی می کردیم بچه های من هم بودند و قصد مزد گرفتن نداشتم لیکن حالا که من
طلاق نمی خواهم و ایشان می خواهد مرا
طلاق بدهد دادگاه مزد این کارها را در نظر بگیرد زوج اظهار داشت قبول دارم که در این مدت کم و بیش با هم زندگی می کردیم ایشان هم کارهایی را انجام داد لیکن از اول خودش گفت لباس مرا اتو می کند و سایر کارها را انجام می دهد حالا چه مزدی می خواهد. سرانجام دادگاه با اعلام ختم رسیدگی به موجب دادنامه شماره 1961-17/11/92 با اعلام اینکه مساعی دادگاه و تلاش داوران در اصلاح ذات البین و ترغیب زوجین به ادامه زندگی مشترک موثر واقع نگردیده است لذا به استناد ماده 1133
قانون مدنی گواهی عدم امکان سازش بین زوجین جهت اجرای صیغه
طلاق رجعی صادر و مدت اعتبار آن را سه ماه از تاریخ ابلاغ دادنامه قطعی اعلام و در خصوص حقوق مالی زوجه به شرح زیر اتخاذ تصمیم نموده است 1- خوانده
مهریه اش را طی پرونده جداگانه مطالبه نموده و این دادگاه در این خصوص مواجه با تکلیفی نمی باشد 2- با توجه به اینکه زوجین جدا از هم زندگی می کنند ماهیانه دویست هزار تومان
نفقه جاریه از زمان صدور این حکم برای خوانده تعیین می گردد که زمان اجرای
طلاق محاسبه و به خوانده پرداخت شود 3- مبلغ ششصد هزار تومان
نفقه ایام عده تعیین می گردد که قبل از
طلاق به خوانده پرداخته شود 4- با توجه به مدت زندگی مشترک که از 26/3/90 لغایت 30/7/92 می باشد و در این مدت خوانده حسب تایید خواهان کارهایی را در منزل مشترک انجام داده لذا مبلغ دو میلیون تومان به عنوان نحله تعیین می گردد که هنگام
طلاق به خوانده پرداخته شود. پس از ابلاغ رای صادره زوجین هر یک با تقدیم دادخواست نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نموده اند و اساس اعتراض زوج نسبت به نحله تعیین شده بوده که ادعا نموده در فقر مالی به سر می برد و قادر به پرداخت آن نمی باشد و تقاضای رد نحله معینه را نموده است و اساس اعتراض زوجه نسبت به گواهی عدم امکان سازش صادره و نیز عدم تعیین
نفقه جاریه از اول مهر ماه سال 92 لغایت صدور حکم و نیز قلت میزان نحله و نیز عدم تعیین اجرت المثل ایام زندگی مشترک می باشد که پس از انجام تشریفات قانونی پرونده جهت رسیدگی به شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان قم ارجاع شد و هییت شعبه در وقت فوق العاده به موجب دادنامه شماره 1457-92 مورخ20/12/92 اعتراض تجدیدنظرخواهان را غیرموجه و دادنامه تجدیدنظرخواسته را منطبق بر موازین قانونی تشخیص و ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواهان دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید نموده است. دادنامه اخیرالذکر در تاریخ 25/12/92 به هر یک از زوجین ابلاغ شد و زوجه در تاریخ 6/1/93 و زوج در تاریخ 11/1/93 هر یک با تقدیم دادخواست و لایحه فرجامی نسبت به آن فرجام خواهی نموده اند که پس از انجام تشریفات قانونی و وصول پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. لوایح طرفین به هنگام شور قرایت می گردد.