آقای ح.پ. با وکالت آقای ک. و خانم م.ع. دادخواستی به طرفیت خانم ف.س. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه
طلاق تقدیم دادگستری تبریز نموده که در تاریخ 1393/1/25 به شعبه 21 دادگاه عمومی حقوقی تبریز ارجاع شده است در دادخواست تقدیمی توضیح داده شده است که موکل در تاریخ 1373/4/28 با
مهریه شش میلیون ریال و یک حلقه انگشتر طلا با یک جلد کلام ا... مجید با خوانده عقد رسمی و شرعی منعقد نموده اند و تاکنون صاحب فرزندی نشده اند حالیه به لحاظ مشکلات موجود ادامه زندگی مشترک میسر نبوده و تصمیم به
طلاق خوانده گرفته است مستندا به ماده 1133
قانون مدنی و ماده 26 قانون حمایت خانواده صدور گواهی عدم امکان سازش مورد استدعاست. جلسه دادگاه در تاریخ 1393/2/17 تشکیل شده است. وکیل خواهان اظهار داشته زوج
مهریه و
نفقه زوجه را پرداخت نموده و به لحاظ مشکلات نمی تواند با خوانده زندگی کنند لذا به شرح خواسته تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش دارد. خوانده پاسخ داده است
مهریه را پرداخت نموده و با هم زندگی می کنیم ولی
نفقه به جز خوراک خرجی دیگری نمی دهد قصد
طلاق ندارد ولی اذیت می کند و در صورت
طلاق باید حقوق مالی ناشی از زوجیت اعم از نحله و
جهیزیه و نصف دارایی را پرداخت کند دارایی وی شامل 126 متر مربع آپارتمان و اتومبیل پراید و زمین نیز داشت که 9 سال قبل به نام برادرش کرده است. وکیل خواهان اظهار داشته در مورد نحله هرچه کارشناس رشته
نفقه اعلام کند موکل می پردازد و در خصوص
جهیزیه حاضر به استرداد است موکل هیچ خودرویی ندارد و در صورت لزوم از پلیس راهور استعلام شود خودرو را واگذار و بابت
مهریه پرداخت نموده است و زمین نیز ندارد یک واحد آپارتمان دارد که آن را از ثمن یک قطعه زمین مسکونی قبل از ازدواج در تاریخ 1367/9/14 خریداری نموده است که شامل نصف دارایی از زمان ازدواج نمی باشد. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر کرده است. آقای ی.ح. به عنوان وکیل معاضدتی زوجه معرفی شده است. داوران زوجین در لایحه ای واحد اعلام داشته اند زوج اظهار داشت 20 سال است عقد دایم کرده ایم تصمیم جدی به
طلاق دارم زوجه اعلام کرد بیست سال است زندگی مشترک داریم صاحب فرزند نشدیم چون شوهرم عقیم است بنده
طلاق نمی خواهم... داوران هرچه تلاش کردند زوج قبول نکرد... (ص 22) جلسه دادگاه در تاریخ 1393/4/22 تشکیل شده است. وکیل زوج اظهار داشته منزل مسکونی موکل به یکصد و بیست و شش میلیون نمی رسد که در صورت استعلام از بنگاه داران محلی عرایض تایید خواهد شد ضمن آنکه این آپارتمان مربوط به قبل از ازدواج یعنی سال 1367 می باشد به علاوه آپارتمان از مستثنیات دین است. وکیل زوجه پاسخ داده هرچند زوج قبل از ازدواج خانه و زمین داشته لیکن تبدیل به احسن های بعدی پس از ازدواج بوده است و زوجه نیز در کنار زوج بیش از بیست سال در زندگی مشترک زحمت کشیده و با شغل خیاطی کمک خرج خانه بوده است ضمنا جا دارد که منزل مسکونی فعلی مورد ارزیابی قرار گیرد تا حقی از موکله ضایع نگردد توضیح اینکه فعلا در نقاط مربوطه قیمت هر متر آپارتمان حدود یک میلیون و چهارصد هزار تومان می باشد. دادگاه به موجب دادنامه شماره 00528 مورخ 1393/4/29 گواهی عدم امکان سازش صادر و نحله زوجه را مبلغ 100000000ریال تعیین و با لحاظ سوابق دارایی قبلی خواهان و میزان افزایش آن بعد از ازدواج مبلغ 150000000 ریال بابت نصف دارایی منظور و اضافه کرده است
جهیزیه زوجه قبل از اجرای صیغه
طلاق مسترد خواهد شد
طلاق از نوع باین یایسه می باشد خواهان مکلف است قبل از اجرای صیغه
طلاق حقوق مالی ناشی از زوجیت زوجه به شرح بالا و
جهیزیه را پرداخت و مسترد کند (ص 29) زوجه نسبت به این رای تجدیدنظرخواهی کرده است. نامبرده در دادخواست تقدیمی اظهار داشته قاضی محترم با وجود رسیدگی و صدور حکم مبنی بر گواهی عدم امکان سازش در تاریخ 1392/4/22 حسب دادنامه 00475 زوج را محکوم نموده قبل از اجرای صیغه
طلاق حقوق مالی ناشی از زوجیت اعم از
مهریه و نصف دارایی (نصف منزل مسکونی که آپارتمان 126 متری است + نصف ثمن پراید که در جریان رسیدگی فروخت + نصف پاداش بیست میلیون تومانی دریافتی از سازمان + ده میلیون تومان نحله را پرداخت نماید... در حالی که در دادنامه 00528 مبلغ مذکور جمعا به 25 میلیون تقلیل داده شده است... تقاضای نقض رای تجدیدنظرخواسته و صدور حکم بر محکومیت به تنصیف دارایی و درآمدهای زمان زندگی مشترک... را دارد توضیح اینکه تصویر دادنامه 00475 مورخ 1392/4/22 شعبه 21 دادگاه عمومی حقوقی تبریز پیوست دادخواست تجدیدنظر شده که طی این رای تصریح شده خواهان مکلف است قبل از اجرای صیغه
طلاق حقوق مالی ناشی از زوجیت زوجه اعم از
مهریه بر اساس شاخص روز + نصف دارایی بر اساس شرط ضمن عقد اعم از نصف منزل مسکونی + اتومبیل پراید + نصف پاداش دریافتی از سازمان + ده میلیون تومان نحله را پرداخت و مسترد کند و این رای به شرح دادنامه شماره 00511 مورخ 1392/6/18 شعبه هجدهم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی تایید گردیده است (ص 34 + 33) وکلای زوج نیز نسبت به دادنامه 00528 مورخ 1393/4/29 تجدیدنظرخواهی نموده و اظهار داشته اند نصف اموال ناظر به اموالی است که در زمان زوجیت تحصیل شده باشد به علاوه مسکن مورد نیاز از مستثنیات دین است و پاداش پایان خدمت زوج هم بابت
مهریه پرداخت شده و در مورد نحله هم دادگاه می بایست چند امر مهم را ملاک قرار می داد... لذا تقاضای نقض دادنامه در مورد میزان حقوق مالی زوجه و تایید آن در قسمت صدور گواهی عدم امکان سازش را دارد (ص 41) شعبه سیزدهم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی حسب دادنامه شماره 00864 مورخ 1393/7/14 ضمن تایید رای نخستین دادنامه بدوی را به شرح زیر اصلاح کرده است ((...النهایه تعلق نحله زمانی بوده که حق الزحمه و اجرت المثل را زوجه استحقاق نداشته باشد درصورتی که در پرونده حاضر از عدم استحقاق بحث نشده است لذا دادگاه راسا مبلغ یکصد و پنجاه میلیون ریال حق الزحمه و اجرت المثل دوران زندگی مشترک به لحاظ خیاطی نمودن زوجه و سایر امورات زندگی تعیین و مبلغ یکصد میلیون ریال به عنوان نحله را از دادنامه بدوی حذف می نماید و زوج مکلف است در کنار سایر حقوق مبلغ مذکور را قبل از اجرای صیغه
طلاق به زوجه بپردازد و در ضمن آنچه در بند الف سند ازدواج مقرر گردیده تا نصف اموال می باشد نه نصف اموال بنابراین تعیین مبلغ یکصد و پنجاه میلیون ریال به عنوان تا نصف اموال متناسب تشخیص می شود... ص 48» این رای در تاریخ 1393/7/22 به زوجه ابلاغ شده است (ص 50) و نامبرده در تاریخ 1393/8/6 نسبت به آن فرجام خواهی کرده است (ص 58) و در لایحه منضم به دادخواست فرجامی اعلام داشته زوج در سال 1391 تقاضای
طلاق کرد و شعبه 21 دادگاه حقوقی تبریز به موجب دادنامه شماره بایگانی 911346 اجرای صیغه
طلاق را منوط به پرداخت نصف اموال زوج اعم از منزل مسکونی و اتومبیل پراید و پاداش دریافتی از سازمان و ده میلیون تومان نحله فرموده که دادنامه موصوف پس از اعتراض زوج در شعبه 18 تجدیدنظر عینا تایید گردیده است و فرجام خوانده از مراجعه به دفتر
طلاق و اجرای دادنامه خودداری نموده و در سال 1393همان دعوی
طلاق را مطرح نموده و شعبه 21 مبلغی به عنوان اجرت المثل و نصف دارایی تعیین فرمودند که به علت اعتراض زوج شعبه 13 تجدیدنظر نحله و حق الزحمه را حذف فرموده و حقوق شرعی و قانونی اینجانب تضییع شده است زیرا اولا دو فقره دادنامه قطعی صادره از شعبه 18 و 13 دادگاه تجدیدنظر در خصوص موضوع واحد معارض اند بدون اینکه سبب آن دو دعوی با یکدیگر تفاوت داشته باشد و حقوق مکتسبه اشخاص در اثر مرور زمان از بین نمی رود. ثانیا: اینجانب به امر و اذن فرجام خوانده در دوران زندگی مشترک حدود 20 سال به شغل خیاطی مشغول بودم و کل درآمد حاصله برای مخارج متعارف زندگی مشترک که بر عهده زوج بوده هزینه کرده ام لذا به استناد ماده 30 قانون حمایت خانواده استحقاق دریافت معادل آن را از فرجام خوانده دارم. ثالثا اینجانب مطابق تبصره ذیل ماده 336
قانون مدنی و ماده 29 قانون حمایت خانواده استحقاق دریافت اجرت المثل را از فرجام خوانده دارم و دادگاه مکلف بوده تعیین میزان آن را به کارشناس ارجاع کند که به این مهم عمل نشده است رابعا تنصیف دارایی در عقدنامه قید شده و اینجانب نسبت به معرفی اموال زوج اقدام نموده ام و دادگاه مکلف بوده پس از تحقیق و بررسی نصف عین اموال را در حق اینجانب تخصیص فرمایند درحالی که دادگاه تجدیدنظر شعبه 13 هم حق الزحمه و هم نحله را حذف کرده درحالی که مطابق دادنامه اصراری 1/93 مورخ 1393/5/28 دیوان کشور زوجه استحقاق نصف اموال همچنین استحقاق اجرت المثل یا نحله به انضمام نصف اموال و معادل درآمد حاصل از خیاطی را از زوج دارم... وکیل زوج پاسخ فرجام خواهی زوجه را داده که لایحه وی زمان شور قرایت خواهد شد. فرجام خواهی زوجه به شعبه 19 دیوان کشور ارجاع شده است.