1- در مورد ماده 652 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) این سوالات مطرح است: الف- اگر در حین کیف زنی موضوع ماده 657 قانون تعزیرات توسط سارق صدمه ای به مالباخته وارد شودآیا موضوع اتهام را باید با ماده 652 قانون تعزیرات سرقت توام با آزار منطبق دانست یا ماده 657 این قانون؟ ب- اگر در جریان سرقت سارق صدمه ای بدون اسلحه صدمه ای به یک رهگذر وارد کندو مالباخته هیچ آسیبی نبیند آیا موضوع هم مشمول سرقت توام با آزار تلقی می شود؟ پ- اگر در جریان سرقت توام با آزار که دو نفر سارق باشند یکی از آن ها ایراد جرح کند آیا هر دو سارقباید به مجازات اشد محکوم شوند یا فقط شخصی که جرح را وارد کرده است؟ 2- در مورد ماده 656 قانون تعزیرات این دو سوال مطرح است: الف- آیا پارک ها و بوستان ها مشمول عنوان محل های عمومی این بند می شوند یا این که منظور از «محل های عمومی» مکان هایی است که با توجه به مثال های مندرج در این بند باید حداقل حصار و دیواری داشته باشند؟ ب- آیا سرقت از کوپه قطار که مسافران در طول سفر در آن اقامت دارند را می توان به عنوان محل سکنای موقت مشمول این بند دانست؟

1- الف- طبق ماده 267 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392« سرقت عبارت از ربودن مال متعلق به غیر است» بنابراین هر نوع ربودن مال متعلق به غیر (که همان سرقت است) چنانچه مقرون به آزار یا سارق مسلح باشد مانند فرض سوال نیز می تواند مشمول ماده 652 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب 1375 که ناظر به سرقت مقرون به آزار یا سارق مسلح است قرار گیرد. ب- منظور از «آزار» در ماده 652 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب 1375 هرگونه صدمه بدنی و روحی است که موجب سلب یا تقلیل مقاومت صاحب مال شده و به منظور انجام سرقت اعمال می شود؛ یعنی آزار سارق از ارکان مادی تشکیل دهنده بزه موضوع ماده صدرالذکر است و علی الاصول این آزار علیه صاحب مال مسروقه اعمال می شود و آزار نسبت به شخص ثالث مانند بستگان صاحب مال یا رهگذری که در مقابل سارق مقاومت می کند و سعی دارند مانع انجام سرقت شوند نیز می تواند مصادیق «آزار» موضوع ماده 652 قانون صدرالذکر تلقی شود؛ به عبارت دیگر «آزار» موضوع این ماده یک مفهوم عرفی و موضوعی است که در هر مورد دادگاه با عنایت به اوضاع و احوال قضیه باید آن را احراز کند. بدیهی است چنانچه بعد از انجام سرقت به طور اتفاقی سارق صدمه ای به یک رهگذر وارد کند از شمول ماده مذکور خارج است. پ- طبق ماده 125 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 اشخاصی که در عملیات اجرایی جرم مشارکت می کنند و جرم مستند به رفتار همه آن ها است شریک در جرم محسوب می شوند و مجازات هر یک مجازات فاعل مستقل آن جرم است؛ بنابراین در فرضی که احراز شود سرقت مقرون به آزار موضوع ماده 652 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب 1375 با مشارکت دو نفر ارتکاب یافته است هر دو سارق به مجازات سرقت مقرون به آزار محکوم می شوند و اگر در راستای سرقت جرمی نیز واقع شده باشد مجازات هر دو سارق بر اساس قسمت آخر ماده قانونی پیش گفته تشدید می شود و وارد کننده جرح به مجازات جرح وارده نیز محکوم می شود. 2- الف- مقصود از «محل های عمومی» در بند یک ماده 656 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب 1375 اماکنی است که تردد مردم در آن ها آزاد باشد؛ اعم از آن که محصور باشد و یا مانند فرض استعلام (پارک و بوستان) فاقد حصار یا دیوار باشد. ب- صدر بند یک ماده 656 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب 1375 به سرقت در «محل سکنی یا مهیا برای سکنی» تصریح دارد و قطار یک وسیله نقلیه عمومی است و عنوان محل سکنی حتی محل سکنای موقت (که در استعلام اشاره شده است) به آن صدق نمی کند؛ بنابراین سرقت اموال مسافران در طول سفر از شمول بند یک ماده 656 قانون صدر الذکر خارج است./