نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1394/10/24

برگزار شده توسط:
استان کردستان/ شهر بیجار

موضوع:
صلاحیت رسیدگی به جرم مزاحمت تلفنی و تغییر کاربری غیر مجاز اراضی زراعی

پرسش:
با توجه به این که ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری رسیدگی به جرایم تعزیری درجه 7 و 8 را مستقیما و بدون صدور کیفر خواست از سوی دادسرا در صلاحیت دادگاه کیفری قرار داده است اما در این خصوص به ویژه در مورد دو جرم مزاحمت تلفنی و تغییر کاربری غیر مجاز اراضی زراعی بین همکاران قضایی دادگاه و دادسرا وحدت رویه وجود ندارد. ترتیب رسیدگی این جرایم چگونه است ؟

نظر هیئت عالی:
مجازات قانونی مزاحمت تلفنی تعزیر درجه 7 است که مستقیما در دادگاه مطرح می شود و قابلیت تبدیل آن به مجازات جایگزین موثر در مقام ( صلاحیت ) نیست. طبق رای وحدت رویه شماره 759 مورخ 96/4/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور مجازات جرایمی که طبق قانون جزای نسبی است با توجه به حکم مقرر در تبصره 3 ماده 19 قانون مجازات اسلامی تعزیر درجه 7 محسوب می شود و باید مستقیما در دادگاه مطرح شود.

نظر اکثریت:
ماده 19 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مجازات های تعزیری را به هشت درجه تقسیم نموده است. از این رو جرم مزاحمت تلفنی در ماده 641 قانون تعزیرات مصوب 1375 صرفا دارای مجازات حبس از یک تا شش ماه می باشد که منطبق با مجازات تعزیری درجه 7 بوده و بدیهی است که مطابق نص ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری باید مستقیما در دادگاه رسیدگی گردد. در خصوص بزه تغییر کاربری غیر مجاز اراضی زراعی نیز مجازات پیش بینی شده در ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها علاوه بر قلع و قمع؛ جزای نقدی تا سه برابر ارزش اراضی می باشد که چنان چه جزای نقدی را ملاک قرار دهیم می بایست با محاسبه حداکثر مجازات پیش بینی شده بر اساس ارزش اراضی درجه جرم تعیین شود. در این صورت اگر حداکثر مجازات جزای نقدی بیش از بیست میلیون ریال باشد خارج از موضوع ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری بوده و ابتدا می بایست تحقیقات مقدماتی در دادسرا صورت گیرد و پرونده باید با صدور کیفر خواست به دادگاه ارسال گردد و در غیر این صورت مستقیما رسیدگی در دادگاه صورت خواهد گرفت. اما چنان چه قایل به این باشیم که مجازات پیش بینی شده ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها با هیچ یک از بندهای هشتگانه ماده 19 قانون مجازات اسلامی مطابقت ندارد حکم این موضوع در تبصره 3 ماده 19 همان قانون پیش بینی شده و از این حیث مجازات تعزیر درجه 7 محسوب می شود و طبق قاعده مشمول موضوع ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری بوده و می بایست مستقیما در دادگاه رسیدگی گردد.

نظر اقلیت:
در مورد بزه مزاحمت تلفنی باید گفت که این جرم دارای دو مجازات است: اولی در ماده 641 قانون تعزیرات مصوب 1375 که عبارت است از یک تا شش ماه حبس تعزیری و دومی در قانون وصول برخی از درآمد های دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب 1373 با اصلاحات و الحاقات بعدی می باشد و مجازات مرتکب در قانون اخیر ( مطابق جدول بودجه سال 1394 در بند 2 ماده 3 قانون وصول برخی از درآمد های دولت و مصرف آن در موارد معین ) جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا شصت میلیون ریال بوده که از این حیث این جرم درجه 6 به حساب می آید. لذا رسیدگی در این مورد بر عهده دادسرا بوده و پس از تحقیقات مقدماتی و صدور کیفر خواست پرونده جهت رسیدگی به دادگاه ارسال می گردد.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 340 ـ جرایم تعزیری درجه هفت و هشت به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود. در این مورد و سایر مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود دادگاه پس از انجام تحقیقات به ترتیب زیر اقدام می کند: الف ـ چنانچه دادگاه خود را صالح به رسیدگی نداند قرار عدم صلاحیت صادر می کند و اگر مورد را از موارد منع یا موقوفی تعقیب بداند حسب مورد اتخاذ تصمیم می کند. ب ـ در غیر موارد مذکور در بند (الف) چنانچه اصحاب دعوی حاضر باشند و درخواست مهلت نکنند دادگاه با تشکیل جلسه رسمی مبادرت به رسیدگی می کند. در صورتیکه اصحاب دعوی حاضر نباشند یا برای تدارک دفاع یا تقدیم دادخواست ضرر و زیان درخواست مهلت کنند دادگاه با اخذ تامین متناسب از متهم وقت رسیدگی را تعیین و مراتب را به اصحاب دعوی و سایر اشخاصی که باید در دادگاه حاضر شوند ابلاغ می کند.

مشاهده ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

ماده 3ـ کلیه مالکان یا متصرفان اراضی زراعی و باغهای موضوع این قانون که به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز از کمیسیون موضوع تبصره (1) ماده (1) این قانون اقدام به تغییر کاربری نمایند علاوه بر قلع و قمع بنا به پرداخت جزای نقدی از یک تا سه برابر بهای اراضی زراعی و باغها به قیمت روز زمین با کاربری جدید که مورد نظر متخلف بوده است و در صورت تکرار جرم به حداکثـر جـزای نقـدی و حبس از یک ماه تا شش ماه محکـوم خواهند شد. (اصلاحی 01/08/1385) تبصره 1 ـ سازمان ها و موسسات و شرکت های دولتی و شهرداری ها و نهادهای عمومی و شرکت ها و موسسات دولتی که شمول قانون نسبت به آن ها مستلزم ذکر نام است نیز مشمول مقررات این قانون می باشند. تبصره 2ـ هر یک از کارکنان دولت و شهرداریها و نهادها که در اجرای این قانون به تشخیص دادگاه صالحه تخطی نموده باشند ضمن ابطال مجوز صادره به جزای نقدی از یک تا سه برابر بهای اراضی زراعی و باغها به قیمت روز زمین با کاربری جدید که موردنظر متخلف بوده است و در صورت تکرار علاوه بر جریمه مذکور به انفصال دائم از خدمات دولتی و شهرداریها محکوم خواهندشد. سردفتران متخلف نیز به شش ماه تا دو سال تعلیق از خدمت و در صورت تکرار به شش ماه حبس و محرومیت از سردفتری محکوم می شوند. (اصلاحی 01/08/1385)

مشاهده ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها

ماده 641 ـ هر گاه کسی به وسیله تلفن یا دستگاه های مخابراتی دیگر برای اشخاص ایجاد مزاحمت نماید علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد شد.

مشاهده ماده 641 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی ـ تعزیرات

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM