شرایط اعمال مجازات مرتکبین جرائم مواد مخدر

درخواست تخفیف مجازات در مرحله فرجام خواهی

خودداری مدعی از مطالبه قسم از متهم در بزه قتل عمدی

ازاله بکارت با عنف و اکراه

1- چنانچه دیوان عالی کشور در مقام فرجام خواهی استنادات و جهات قانونی رای فرجام خواسته را اشتباه بداند آیا می تواند با تلقی آن به عنوان نقص تحقیقات و در راستای بند دوم ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 پرونده را به همان دادگاه صادرکننده رای اعاده کند؟ به عبارت دیگر آیا «تلقی به نقص تحقیقات» در این گونه موارد وجاهت قانونی دارد و اساسا نحوه رسیدگی دادگاه چگونه است؟ آیا صرفا مکلف به رفع ایرادات مستندات و جهات قانونی است یا این که باید رسیدگی کامل کند؟ 2- چنانچه در شهرستان هایی دادگاه انقلاب با تعدد قاضی تشکیل شود و شهرستان همجوار آن که از حیث بعد مسافت به آن نزدیک تر است با جرایم در صلاحیت دادگاه انقلاب با تعدد قاضی مواجه شود کدام دادگاه صالح به رسیدگی است؛ دادگاه انقلاب مرکز استان و یا دادگاهی که از نظر بعد مسافت نزدیک تر به آن است؟

بر خلاف تبصره ماده 434 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92 با اصلاحات بعدی که دادگاه تجدید نظر را مجاز کرده است درصورت وجود جهت دیگر غیر از یکی از جهات مذکور در ماده که تجدید نظر خواه مدعی است به آن هم توجه و رسیدگی کند ماده 464 قانون مزبور این اجازه را به دیوان عالی کشور در مقام رسیدگی به فرجامخواهی اعطا ننموده است با این فرض آیا شعبه دیوان عالی کشور مجاز است اگر غیر از جهات فرجامخواهی فرجام خواه جهت دیگری را احراز کند بر اساس آن اتخاذ تصمیم کند یا محدود به جهات مورد ادعای فرجام خواه می باشد؟

1-نظر به اینکه به موجب ماده 11 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 وظیفه تعقیب جرم بر عهده دادستان و وظیفه تحقیق به موجب ماده 92 قانون مرقوم بر عهده بازپرس قرار داده شده است که از آن به عنوان اصل استقلال مقام تعقیب از تحقیق یاد می شود و نظر به اینکه قانونگذار به طور ضمنی در مواد 455 و بند ب ماده 464 و بند ب ماده 469 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 بر خلاف نقض تشریفات نقض اصول کیفری را موجب بی اعتباری تصمیم و بطلان آن دانسته است و نظر به اینکه قانونگذار در ماده 69 قانون مرقوم صرفا به تکلیف دادستان در پذیرش همه وقت شکایت اعم از وقت اداری و خارج از آن وقت کشیک تصریح نموده است و تکلیفی برای بازپرس در پذیرش ارجاع دادستان در خارج از وقت اداری وقت کشیک تعیین ننموده است فلذا با توجه به مراتب فوق و اینکه تصدی امر کشیک بر عهده دادستان به عنوان مقام تعقیب است آیا تعیین بازپرس به عنوان قاضی کشیک منطبق بر قانون است یا خیر؟ 2-نظر به اینکه به صراحت ماده 185 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 ضابطان دادگستری مکلفند متهم جلب شده را نزد بازپرس در اولین وقت اداری حاضر نماینده مگر اینکه به جهت تعطیلات متولی یا به دلایل دیگر تا زمان حاضر نمودن متهم نزد بازپرس بیش از 24 ساعت طول بکشد که در این صورت استثنائا قاضی کشیک به تجویز ماده 186 این قانون به اتهام متهم جلب شده رسیدگی می نماید و نظر به اینکه تبصره این ماده نیز رعایت ماده 47 قانون مرقوم را در خصوص متهمان مزبور لازم ندانسته است بنابراین آیا در مواردی که متهمی به دستور بازپرس جلب شود چنانچه تا اولین وقت اداری بیش از 24 ساعت نگذشته باشد قاضی کشیک مجوزی در خصوص اتخاذ تصمیم در مورد متهم جلب شده با دستور بازپرس در اوقات کمتر از 24 ساعت یا در ایام غیر تعطیلات متوالی به صورت حضوری یا تلفنی دارد یا خیر.

1- در پرونده ای متهم به علت ارتکاب رفتار مجرمانه و با گزارش مرجع انتظامی در یکی از نواحی دادسرای تهران یا شهرستان «الف» تحت تعقیب قرار می گیرد و در این پرونده متهم از اتهام انتسابی برائت حاصل می کند و پرونده با صدور قرار منع تعقیب مختومه و قطعیت پیدا می کند؛ اما به علت ارسال هم زمان گزارش مرجع انتظامی به دادسرای دیگری با عنوان اتهامی دیگری متهم در آن دادسرا بابت همان رفتار اما با عنوان اتهامی دیگر تحت تعقیب قرار می گیرد و پرونده با صدور قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست به دادگاه کیفری ذی صلاح ارسال می شود. دادگاه صالح با وصف اطلاع از موضوع و دو تصمیم قطعی متخذه در خصوص رفتار واحد انتسابی به متهم چه تصمیمی باید اتخاذ کند؟ 2- چنانچه دادگاهی که به موضوع جرایم مستوجب مجازات بند «الف» ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 رسیدگی می کند تشریفات دادرسی کیفری را رعایت نکند مرجع فرجام خواهی کیفری چه تصمیمی اتخاذ کند؟ آیا موضوع مشمول شق 4 بند «ب» ماده 469 قانون مذکور است؟

در موضوعات اختلافی بین قضات چنان چه عقیده شعبه دیوان عالی کشور خلاف نظر دادگاه صادر کننده رای باشد آیا شعبه دیوان مجاز است حکم صادرشده را به دلیل آن که بر خلاف عقیده او است نقض کند؟ به عبارت دیگر اگر مجازات بر اساس عقیده دیگری به درستی تعیین شده باشد آیا حکم فرجام خواسته به دلیل اختلاف عقیده شعبه دیوان یا دادگاه بدوی قابل نقض است؟

مطابق مواد 469 و 470 قانون آیین دادرسی کیفری نحوه رسیدگی در دیوان عالی کشور مشخص شده است و مطابق ماده 251 قانون آیین دادرسی کیفری هر گاه متهم یا محکوم علیه در موعد مقرر حاضر شود یا پس از آن حاضر و عذر موجه خود را اثبات کند با شروع به اجرای حبس و تبعید یا اقامت اجباری و با اجرای کامل سایر مجازات ها و یا صدور قرارهای منع و موقوفی و تعلیق تعقیب تعلیق مجازات و مختومه شدن پرونده به هر کیفیت قرار تامین و نظارت قضایی لغو می شود. 1- چنانچه رای در دادگاه کیفری یک و در مقام فرجام خواهی نقض و به شعبه هم عرض ارجاع شود آیا دادگاه اخیر می بایست با تعیین وقت رسیدگی به صورت ترافعی و با بررسی ادله و مستندات طرفین رسیدگی را ادامه دهد یا این که بدون تعیین وقت می تواند رسیدگی و 2- -تکلیف تامین کیفری اخذ شده قبلی چیست؟ آیا با نقض حکم در دیوان عالی کشور تامین از اعتبار می افتد و دادگاه هم عرض در صورت نظر به محکومیت مکلف به اخذ تامین مجدد است؟

طبق ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری آمده «در خصوص پرونده های مطروحه در دیوان عالی کشور دادستان کل یا نماینده وی به طور مستدل مستند و مکتوب نسبت به نقض یا ابرام رای فرجام خواسته نظر خود را اعلام می کند». در پرونده های با موضوع درخواست اعاده دادرسی که تصمیم دیوان مبتنی بر رد یا پذیرش درخواست است و نیز در پرونده های متضمن پیشنهاد احاله امر جزایی خاصه در مواردی که پیشنهاد دهنده دادستان کل کشور است ماده 420 قانون یادشده؛ همچنین در پرونده های تجمیع احکام موضوع مواد 511 و 510 قانون آیین دادرسی کیفری که فرجام خواهی تلقی نمی شود یا سایر موارد که تصمیم دیوان مبتنی بر نقض یا ابرام نیست آیا حضور و اظهار نظر نماینده دادستان کل کشور ضرورت دارد؟

1-آیا رسیدگی غیابی بدون حضور متهم در جرایم موضوع ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 در دو فرض وجود وکیل تعیینی یا وکیل تسخیری قابل انجام و قانونی است یا خیر؟ 2-در صورت اعتقاد به قانونی نبودن رسیدگی غیابی شعبه دیوان عالی کشور پس از نقض رای آن را به همان دادگاه ارجاع می کند یا به دادگاه هم عرض.

بر خلاف تبصره ماده 434 قانون آیین دادرسی کیفری سال 92 با اصلاحات بعدی که دادگاه تجدید نظر را مجاز کرده است درصورت وجود جهت دیگر غیر از یکی از جهات مذکور در ماده که تجدید نظر خواه مدعی است به آن هم توجه و رسیدگی کند ماده 464 قانون مزبور این اجازه را به دیوان عالی کشور در مقام رسیدگی به فرجامخواهی اعطا ننموده است با این فرض آیا شعبه دیوان عالی کشور مجاز است اگر غیر از جهات فرجامخواهی فرجام خواه جهت دیگری را احراز کند بر اساس آن اتخاذ تصمیم کند یا محدود به جهات مورد ادعای فرجام خواه می باشد؟

آیا حضور نماینده دادستان کل کشور در کلیه پرونده های مطروحه در دیوان عالی کشور اعم از کیفری حقوقی اعاده دادرسی و حل اختلاف در صلاحیت ضروری است و در صورت ضرورت ضمانت اجرا عدم حضور بی اعتباری آراء صادره می باشد یا صرفا تخلف از قانون تلقی می شود و در صورت بی اعتباری طریق اعلام و اثبات آن چگونه می¬باشد؟/

اخذ پرونده از یک شعبه بازپرسی و ارجاع آن به شعبه دیگر

عدم رعایت تشریفات دادرسی در مرحله بدوی و تکلیف دادگاه تجدیدنظر

نقض رای بدوی در تجدیدنظر استان ناشی از اشتباه دادگاه بدوی در پیوست ننمودن اوراق قضایی

امکان رسیدگی مجدد در قرار صادره منع تعقیب

تکلیف دادگاه کیفری یک درصورت نقض رای تایید قرار منع تعقیب در دیوان عالی کشور

رسیدگی به قرار جلب به دادرسی صادره از دادگاه غیر صالح

لزوم رسیدگی به پرونده های عدم صلاحیت در دادسرای محل

وظیفه دادگاه تجدیدنظر در صورت مواجهه با عدم رعایت تشریفات دادرسی در دادگاه اطفال و نوجوانان