آقای الف.ش. به وکالت از خانم م.ر. درتاریخ 22/7/92 دادخواستی به طرفیت آقای ر.الف. به خواسته صدورگواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه
طلاق به لحاظ ازدواج مجدد و سابقه محکومیت کیفری و سوءرفتار و سوءمعاشرت تقدیم دادگاه های عمومی کرج نموده و رسیدگی به شعبه 32 دادگاه خانواده ارجاع گردیده است و در توضیح دادخواست عنوان نموده موکله به موجب
سند رسمی شماره 7613 در تاریخ 23/8/1381 با
مهریه پنجاه میلیون ریال با خوانده ازدواج دایم نموده و ثمره این ازدواج یک دختر بنام ک. و یک پسر به نام ک. می باشد خوانده کلیه شروط ضمن عقد را پذیرفته و بدون اجازه موکله با خانم ف.ه. ازدواج مجدد نموده و از طرفی سابقه محکومیت قطعی حبس بیش از پنج سال داشته و دارای سوء رفتار و سوء معاشرت بوده و ادامه زندگی مشترک غیرقابل تحمل گردیده است و به استناد ماده 1119 ق.م ناظر به شروط ضمن عقد نکاح صدورگواهی عدم امکان سازش به منظور اجرای صیغه
طلاق موکله اش را مستدعی شده جلسه دادگاه 14/8/92 تشکیل وکیل خواهان بیان می دارد خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است خوانده بدون اجازه موکله ازدواج مجدد به صورت موقت نموده است و به لحاظ ازدواج مجدد باعث عسروحرج موکل شده است و دارای سابقه کیفری به مدت 8 سال است. خوانده در جواب اظهار داشته موافق نیستم ازدواج مجدد موقت را قبول دارم خانم از مادرم نگهداری نمی کرد گفت برو ازدواج کن من هم ازدواج کردم و حاضرم زن دوم را
طلاق بدهم ولی ایشان را
طلاق نمی دهم و راجع به مواد مخدر دو سال حبس بوده ام خواهان اظهار داشته من حاضرم در قبال
طلاق مهر و اجرت المثل و
نفقه را بذل نمایم دادگاه قرار ارجاع به داوری صادر و آقای ب.گ. به عنوان داور منتخب زوجه معرفی و نامبرده نظر خود را پس از ذکر مقدمه مبنی بر اینکه ادامه زندگی مشترک امکان پذیر نمی باشد اعلام می نمایم ص 31 آقای ح. ع. داور تعیین شده برای زوج نیز طی مشروحه ای که حکایت از عدم توفیق وی در اصلاح ذات البین دارد مراتب را به دادگاه اعلام داشته ص 33 قاضی مشاور نظر خود را مبنی بر موافقت با صدور حکم
طلاق اعلام دادگاه نیز ختم را اعلام و برابر دادنامه شماره 01009 مورخ 15/10/92 دعوی خانم م.ر. را به طرفیت آقای ر.الف به خواسته
طلاق به لحاظ ازدواج مجدد زوج پس از احراز رابطه زوجیت و احراز اینکه زوج مجددا بدون اجازه ازدواج نموده (موقت) و مساعی دادگاه و داوران جهت ایجاد صلح و سازش فی مابین منتج به نتیجه نشده و زوجه
مهریه و کلیه حقوق مالی خود را بذل و بر وقوع
طلاق اصرار نموده و اظهارات خوانده نیز موید صحت ادعای خواهان می باشد لذا دادگاه به استناد ماده 1119 ق.م و مواد 27 28 29 30 33 ق.حمایت از خانواده حکم به الزام خوانده به مطلقه نمودن زوجه به نحو خلع صادر و اعلام داشته و به زوجه اجازه می دهد با توجه به اختیارات حاصله از وکالت بلا عزل مندرج در سند نکاحیه و رعایت مقررات شرعی و قانونی خود را به
طلاق خلع مطلقه نماید وشرایط شرعی و قانونی مربوط به
طلاق را به سر دفتر محول می نماید و درخصوص
حضانت و
نفقه فرزندان مشترک نیز تعیین تکلیف می نماید متعاقب تجدیدنظر خواهی آقای ر.الف. شعبه سوم دادگاه تجدیدنظر استان البرز به شرح دادنامه شماره 00180 مورخ 14/2/93 تجدیدنظر خواهی زوج را پس از نقل مفاد دادنامه تجدیدنظر خواسته نظر به اینکه وی ازدواج دوم را پذیرفته مضافا اینکه به جرم مواد مخدر زندانی بودن را قبول نموده لذا ضمن رد اعتراض دادنامه موصوف را تایید نموده است پس از ابلاغ دادنامه تجدیدنظر زوج از رای اخیر الذکر فرجام خواهی نموده و اعلام داشته سابقه حبس مربوط به سال 1378 بوده و فرجام خوانده پس از آن خود را غیابا مطلقه نموده و در ایام عده رجوع انجام پذیرفته لذا این استناد خالی از اشکال نیست و ازدواج دوم به صورت موقت بوده این استناد هم خالی از اشکال نیست با توجه به داشتن دختر بزرگ و پسر 8 ساله و اینکه برای وی منزل مستقل تهیه کرده ام خواهش می کنم مانع فروپاشی زندگیم شوند و از طرفی
حضانت پسر نیز به زوجه سپرده شده که اشکال دارد با توجه به مراتب درخواست نقض دادنامه را نموده وپرونده پس از طی مراحل قانونی به دیوان عالی کشور ارسال و رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.