نشست قضایی شماره 1397-3421

نشست قضایی شماره 1397-3421

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1397-3421


کد نشست:
1397-3421

تاریخ برگزاری:
1396/07/13

برگزار شده توسط:
استان فارس/ شهر استهبان

موضوع:
تجدیدنظرخواهی نسبت به رای در حال اجرا

پرسش:
رای دادگاه به لحاظ عدم تجدید نظر خواهی محکوم علیه در فرجه قانونی قطعی شده و در اجرای احکام در حال اجرا است؛ در این مرحله محکوم علیه نسبت به رای تجدید نظر خواهی نموده است؛ دادگاه به لحاظ خارج از مهلت بودن تجدید نظر خواهی قرار رد تجدید نظر خواهی صادر و اعلام می نماید؛ این قرار قابل تجدید نظر است؛ آیا اعتراض محکوم علیه به چنین دادنامه ای و اتخاذ تصمیم دادگاه در صدور قرار رد تجدید نظر خواهی و قابل اعتراض بودن این قرار مانع اجرای حکم قطعی مذکور می باشد؟

نظر هیئت عالی:
عملیات اجرایی مستند به ماده 494 قانون آیین دادرسی کیفری فقط به موجب قانون قابل توقف است و مورد سوال فاقد ظرفیت قانونی جهت توقف اجراست؛ نتیجتا نظریه اکثریت صایب می باشد.

نظر اکثریت:
اصل بر اجرای احکام قطعی و عدم توقف آن است و موارد عدم اجرای احکام قطعی در قانون پیش بینی شده است؛ اعاده دادرسی فرجام خواهی و اعتراض ثالث به فرض پذیرش مانع اجرای احکام قطعی است. در فرض سوال دلیلی بر عدم اجرای حکم وجود ندارد و حکم قطعی باید اجرا شود؛ در صورتی که محکوم علیه در علت طرح تجدید نظر خواهی در خارج از علت عذری بیاورد و دادگاه این عذر را موجه بداند دستور توقف اجرای حکم را صادر می نماید و الا دلیلی بر توقف اجرای حکم قطعی وجود ندارد؛ به فرض عدم پذیرش عذر دادنامه قطعی اجرا می شود. مواد 490 و 494 قانون آیین دادرسی کیفری نیز موید همین معنا است؛ در امور کیفری به نظر می رسد این قرار قابل اعتراض باشد لکن در امور حقوقی توقف اجرای حکم منوط به صدور قرار توقیف یا تاخیر اجرای حکم از دادگاه می باشد. مواد 12 455 و 432 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 340 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز چنین مطلبی را بیان می کند.

نظر اقلیت:
در امور کیفری به لحاظ مفسده ای که بر اجرای حکم بار می شود باید اجرای حکم متوقف شود؛ در امور حقوقی نیز مانع اجری حکم می باشد.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 490 - درمورد ماده فوق هریک از طرفین می تواند ظرف بیست روز بعد از ابلاغ رای داور از دادگاهی که دعوا را ارجاع به داوری کرده یا دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را دارد حکم به بطلان رای داور را بخواهد در این صورت دادگاه مکلف است به درخواست رسیدگی کرده هرگاه رای از موارد مذکور در ماده فوق باشد حکم به بطلان آن دهد و تا رسیدگی به اصل دعوا و قطعی شدن حکم به بطلان رای داور متوقف می ماند. تبصره - مهلت یادشده در این ماده و ماده (488) نسبت به اشخاصی که مقیم خارج از کشور می باشند دو ماه خواهد بود. شروع مهلت های تعیین شده در این ماده و ماده (488) برای اشخاصی که دارای عذر موجه به شرح مندرج در ماده (306) این قانون و تبصره (1) آن بوده اند پس از رفع عذر احتساب خواهد شد.

مشاهده ماده 490 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 12 ـ تعقیب متهم در جرایم قابل گذشت فقط با شکایت شاکی شروع و در صورت گذشت او موقوف می شود. تبصره ـ تعیین جرایم قابل گذشت به موجب قانون است.

مشاهده ماده 12 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 340 ـ جرایم تعزیری درجه هفت و هشت به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود. در این مورد و سایر مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود دادگاه پس از انجام تحقیقات به ترتیب زیر اقدام می کند: الف ـ چنانچه دادگاه خود را صالح به رسیدگی نداند قرار عدم صلاحیت صادر می کند و اگر مورد را از موارد منع یا موقوفی تعقیب بداند حسب مورد اتخاذ تصمیم می کند. ب ـ در غیر موارد مذکور در بند (الف) چنانچه اصحاب دعوی حاضر باشند و درخواست مهلت نکنند دادگاه با تشکیل جلسه رسمی مبادرت به رسیدگی می کند. در صورتیکه اصحاب دعوی حاضر نباشند یا برای تدارک دفاع یا تقدیم دادخواست ضرر و زیان درخواست مهلت کنند دادگاه با اخذ تامین متناسب از متهم وقت رسیدگی را تعیین و مراتب را به اصحاب دعوی و سایر اشخاصی که باید در دادگاه حاضر شوند ابلاغ می کند.

مشاهده ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 494 ـ عملیات اجرای رای با دستور قاضی اجرای احکام کیفری شروع می شود و به هیچ وجه متوقف نمی شود مگر در مواردی که قانون مقرر نماید.

مشاهده ماده 494 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 490 ـ آراء کیفری در موارد زیر پس از ابلاغ به موقع اجراء گذاشته می شود: الف ـ رای قطعی که دادگاه نخستین صادر می کند. ب ـ رایی که در مهلت قانونی نسبت به آن واخواهی یا درخواست تجدید نظر یا فرجام نشده باشد یا درخواست تجدید نظر یا فرجام آن رد شده باشد. پ ـ رایی که مرجع تجدید نظر آن را تایید یا پس از نقض رای نخستین صادر کرده باشد. ت ـ رایی که به تایید مرجع فرجام رسیده باشد.

مشاهده ماده 490 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 455 ـ دادگاه تجدید نظر استان پس از تشکیل جلسه رسیدگی و اعلام ختم دادرسی به شرح زیر اتخاذ تصمیم می کند: الف ـ هرگاه رای مورد تجدید نظرخواهی مطابق ادله موجود در پرونده و طبق قانون صادر شده باشد رای را تایید و پرونده را به دادگاه صادرکننده رای اعاده می کند. ب ـ هرگاه متهم به جهات قانونی قابل تعقیب نباشد یا دادگاه تجدید نظر استان به هر دلیل برائت متهم را احراز کند رای تجدید نظرخواسته را نقض و رای مقتضی صادر می کند هرچند محکوم علیه درخواست تجدید نظر نکرده باشد و چنانچه محکوم علیه زندانی باشد به دستور دادگاه فوری آزاد می شود. پ ـ چنانچه رای تجدید نظرخواسته را مخالف قانون تشخیص دهد با استدلال و ذکر مبانی و مستند قانونی آن را نقض و در ماهیت انشای رای می کند. تبصره ـ عدم رعایت تشریفات دادرسی موجب نقض رای نیست مگر آنکه تشریفات مذکور به درجه ای از اهمیت باشد که موجب بی ـاعتباری رای شود.

مشاهده ماده 455 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 432 ـ هرگاه تقاضای تجدید نظر یا فرجام خارج از مهلت مقرر تقدیم شود و درخواست‏کننده عذر موجهی عنوان کند دادگاه صادر کننده رای ابتداء به عذر او رسیدگی می نماید و در صورت موجه شناختن آن قرار قبولی درخواست و در غیر اینصورت قرار رد آن را صادر می کند. جهات عذر موجه همان است که در ماده (178) این قانون مقرر شده است.

مشاهده ماده 432 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM